«Όποιος αγαπάει δεν μπορεί να εξαρτάται... Αγάπη και ελευθερία είναι ένα και το αυτό...

Αυτή ήταν η πρώτη διδασκαλία, από τις πιο συνταρακτικές, που είχα λάβει από Εκείνον. «Ένας άνθρωπος εξαρτάται γιατί το επίπεδο της εσωτερικής του υπευθυνότητας είναι χαμηλό... το να απασχολείσαι είναι μόνο η αντανάκλαση μιας καταχθόνιας κατάστασης του Είναι». Η αποκάλυψη ότι η εξαρτώμενη εργασία ήταν η σύγχρονη συνέχεια της σκλαβιάς, είχε ταρακουνήσει για πάντα τα θεμέλια της δικής μου περιγραφής του κόσμου. Οι λέξεις Του είχαν βρει μια θέση στη συνείδησή μου, σχεδόν τη φυσική τους θέση, και είχαν αποθηκευτεί σαν ένα υλικό που δύσκολα μεταβάλλεται και είναι αδύνατο να αποβληθεί.
«Όποιος αγαπάει δεν μπορεί να εξαρτάται... Αγάπη και ελευθερία είναι ένα και το αυτό...
Κάποια μέρα θα συνειδητοποιήσεις ότι είσαι ο χειροτέχνης και όχι το χειροτέχνημα, ο ονειρευτής και όχι το όνειρο, ο δημιουργός και όχι το δημιούργημα... ότι όλα είναι στην υπηρεσία σου. Τότε δεν θα μπορείς πια να εξαρτάσαι!... The world is such because you are such and not vice versa».
Elio D’ Anna ‘’Η Σχολή των Θεών

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΟΒΑΣΑΙ;;

«Η ζωή σε ξετρυπώνει, όπου κι αν βρίσκεσαι, και φοράει την πιο τρομερή μάσκα για ν’ αποκαλύψει την κατάστασή σου. Τι είναι αυτό που φοβάσαι; Να γίνεις φτωχός; Να σε εγκαταλείψουν; Ν’ αρρωστήσεις, να χάσεις μια ιδιοκτησία ή τη δουλειά σου; Εκείνη είναι η μάσκα που θα φοράει η ζωή για να σε τρομάξει. Οποιαδήποτε και αν είναι η φοβία ενός ανθρώπου, μετατρέπεται σε γεγονότα που αυτός πρέπει να συναντήσει στο δρόμο του. Σαν τις εξετάσεις που δεν πέρασε, και που αργά ή γρήγορα θα πρέπει να τις αντιμετωπίσει».
Elio D’ Anna ‘’Η Σχολή των Θεών’

ΌΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ Η ΑΡΑΧΝΗ ΚΑΙ Η ΛΕΙΑ ΤΟΥ

«Ένας άνθρωπος σαν εσένα, στο έρεβος του ασυνείδητου, προετοιμάζει τις καταστροφές του, στήνει παγίδες στον εαυτό του, ενισχύει τις φυλακές του, συσκευάζει κάθε του πόνο, συμφορά, ατύχημα, αρρώστια, με τέτοια μεγάλη δεξιοτεχνία και λεπτομέρεια, που θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε πραγματική τέχνη - ψιθύρισε ο Dreamer σαν μια απειλή που ξεστομίζει κάποιος σε μια θανάσιμη μονομαχία - Μια σκοτεινή τέχνη, ασυνείδητη, σαν εκείνη ενός τερατώδους εντόμου που υφαίνει τον ιστό του στις ζωολογικές αβύσσους. Εκεί όπου, τραγικά, ο άνθρωπος είναι και η αράχνη και η λεία». Elio D’ Anna ‘’Η Σχολή των Θεών’

2η ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ Elio D' Anna ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ''Η ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ''

Διάλεξη Elio D' ANNA  για το βιβλίο του ''Η Σχολή των Θεών''

Ο άνθρωπος έτσι όπως τον ξέρουμε και το μυαλό του έτσι όπως είναι, βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση. Το καλύτερο που μπορεί να του συμβεί, είναι να αρρωστήσει, να γεράσει και να πεθάνει. Είχα μια συνάντηση, με έναν πολύ ιδιαίτερο άνθρωπο αυτόν που αποκαλούμε, τον DREAMER, και για πρώτη φορά συνάντησα κάποιον, ο οποίος μου είπε ότι δεν χρειάζεται να δεχτούμε αυτό το πεπρωμένο.

O DREAMER μου είπε ότι το να γεράσουμε, να αρρωστήσουμε και να πεθάνουμε δεν είναι αποδεκτό. Και δεν είναι αυτό το πεπρωμένο της ανθρωπότητας.

Ήταν σαν να με έριξε σε ένα λαβύρινθο ο οποίος εξ ορισμού δεν έχει διέξοδο και ο DREAMER  ήταν η μόνη διέξοδος που είδα. Πως μπορούμε να βγούμε από το λαβύρινθο;

Στην αρχαία Ελλάδα υπάρχει ο παλαιότερος μύθος του πολιτισμού μας. Ο λαβύρινθος είναι η παλαιότερη ιστορία που γνωρίζουμε. Είναι μία αυτοδημιούργητη φυλακή γιατί ο Δαίδαλος που τον δημιούργησε, κλειδώθηκε και υπήρχε μόνον ένας τρόπος για να βγεις έξω. Και έτσι έπρεπε να εφεύρει φτερά, ώστε να μπορέσει να πετάξει με τον Ίκαρο, για να βγει έξω απ' αυτόν. Και έτσι πρέπει να πετάξουμε για να βγούμε έξω από τον λαβύρινθο.

1η ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ Elio D' Anna ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ''Η ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ''

ELIO D' ANNA: Παρουσίαση του βιβλίου

Γιατί ο Dreamer διάλεξε εσένα;

Γιατί ήμουνα ο χειρότερος από όλους. Πρέπει να φτάσουμε σε πραγματικό αδιέξοδο για να κάνουμε αλλαγές. Μόνον τότε, μπορείς να κάνεις έναν πολύ αξιόλογο επαναπρογραμματισμό.

- Θα συναντήσετε έναν πολύ αξιόλογο άνθρωπο που θα λειτουργήσει σαν καθρέφτης. Αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσα να το αποφύγω, και αυτός μου είπε ιδέες και αρχές που δεν είχα ξανακούσει στη ζωή μου, και αυτό δημιούργησε ανατροπή στον τρόπο της σκέψης μου. Μέχρι τότε πίστευα ότι ο εξωτερικός κόσμος ήταν η αιτία για όσα ζούσα. Επομένως η πρώτη σκέψη που δεν μπορούσα να αντέξω, είναι πως οτιδήποτε μας συμβαίνει είναι δημιούργημά μας. Ο κόσμος είναι ένας καθρέφτης που μας μιλάει για τον εαυτό μας. Γιατί μέχρι τότε κατηγορούσα και έδινα την ευθύνη στους άλλους. Υπάρχουν καταστάσεις που μας δίνουν δυσφορία, ταλαιπωρούν τη ζωή μας, μας φοβίζουν και μας κάνουν να δειλιάζουμε. Ο Dreamer μου εξήγησε πως πρώτα έχω το φόβο μέσα μου και ύστερα δημιουργώ το αποτέλεσμα του φόβου. Αυτό δεν το είχα ξανακούσει. Ο κόσμος είναι κάτι ΑΔΡΑΝΕΣ, δεν έχει δύναμη, αντανακλά την εικόνα μας. Πρώτα αρρωσταίνουμε στο μυαλό μας και ύστερα επιλέγουμε την αρρώστια. Πρώτα φτωχαίνουμε στο μυαλό μας και ύστερα συναντάμε τη φτώχεια. Αυτά είναι κοινά πράγματα μπροστά στη μύτη μας. Ποτέ δεν συνάντησα έναν πάρα πολύ πλούσιο που να είναι φτωχός στο μυαλό.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ''Η ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ''

Στους αρχαίους Έλληνες μεταξύ των εσωτερικών και των εξωτερικών συμβάντων υπήρχε μια σχέση αιτίου και αποτελέσματος. Εκείνος ο αρχαϊκός πολιτισμός πίστευε ακράδαντα ότι το πεπρωμένο του ανθρώπου ήταν ο καθρέφτης του εσωτερικού του κόσμου, του Είναι του. Πάνω σε αυτή την πεποίθηση, θεμελίωσαν μια επιστήμη και μια τέχνη που, για κείνους, αποδείχτηκε υψίστης αξίας. Στην εποχή πριν τον Όμηρο, σοφός δεν είναι ο πλούσιος σε εμπειρίες, ή όποιος διακρίνεται για τις γνώσεις του, αλλά όποιος αποκαλύπτει το άγνωστο, όποιος γνωρίζει το μέλλον. Το να ρίχνεις φως στο σκοτάδι, η αποσαφήνιση του αβέβαιου είναι για τους Έλληνες η αληθινή γνώση και συνάμα τέχνη. Και άλλοι λαοί εκθείασαν τη μαντεία, αλλά κανένας άλλος λαός δεν την εξύψωσε σε κεντρικό στοιχείο της ζωής του. Σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, άνθιζαν τα ιερά που ήταν αφιερωμένα στη λατρεία του Απόλλωνα, στον οποίο αποδίδεται, περισσότερο από ό,τι στον Διόνυσο, η κυριαρχία της γνώσης, που νοείται ως γνώση του πεπρωμένου των ανθρώπων και αποκάλυψη, επικοινωνία αυτής της γνώσης.

     Αυτή η έφεση των Ελλήνων και η τέχνη να γνωρίζουν το μέλλον συναντάει την αποθέωσή της στους Δελφούς. Γι' αυτό το λόγο ο θεός των Δελφών είναι μια μορφή ενοποίησης εκείνου του πολιτισμού και μία σύμπτυξη της ίδιας της Ελλάδας.