|
΄΄Κανείς δεν είναι μητέρα μου...΄΄
Γεννιέσαι με μια τεράστια δυνατότητα ευφυΐας. Γεννιέσαι με φως μέσα σου. Ακουσε την ακίνητη, μικρή φωνή μέσα σου και θα σε οδηγήσει εκείνη. Δεν μπορεί να σε οδηγήσει κανείς άλλος, δεν μπορεί κανείς άλλος να γίνει το πρότυπο για τη ζωή σου, επειδή είσαι μοναδικός στο είδος σου. Δεν υπήρξε ποτέ κανείς που να ήταν ακριβώς σαν κι εσένα και δεν πρόκειται να υπάρξει κανείς ξανά που να είναι ακριβώς σαν κι εσένα. Αυτή είναι η δόξα σου, το μεγαλείο σου΄ ότι είσαι εντελώς αναντικατάστατος, ότι είσαι απλώς ο εαυτός σου και κανένας άλλος.
Ο Ιησούς ήταν μικρό παιδί και ο πατέρας κι η μητέρα του είχαν έρθει στον μεγάλο ναό για την ετήσια γιορτή. Ο Ιησούς χάθηκε κάπου μέσα στο πλήθος και οι γονείς του μπόρεσαν να τον βρουν μόνο το βράδυ πια. Καθόταν μαζί με μερικούς λόγιους, μικρό παιδί, και συζητούσε διάφορα πράγματα μαζί τους.
Ο πατέρας του είπε, ΄΄Ιησού, τι κάνεις εδώ; Ανησυχούσαμε για σένα.΄΄
Ο Ιησούς είπε, ΄΄Μην ανησυχείτε. Φρόντιζα την δουλειά τού πατέρα μου.΄΄
Ο πατέρας είπε, ΄΄Εγώ είμαι ο πατέρας σου΄ και τι είδους δουλειά φροντίζεις εδώ; Ξυλουργός είμαι.΄΄
Ο Ιησούς είπε, ΄΄Ο πατέρας μου είναι στον ουρανό. Δεν είσαι εσύ ο πατέρας μου.΄΄
Οπως ακριβώς χρειάζεται το παιδί να αφήσει το σώμα τής μητέρας, αλλιώς θα πεθάνει, χρειάζεται να βγει από την κοιλιά της μητέρας, το ίδιο συμβαίνει και διανοητικά επίσης. Κάποια μέρα πρέπει να βγει από την κοιλιά τού πατέρα και της μητέρας. Οχι μόνο σωματικά, αλλά και διανοητικά΄ όχι μόνο διανοητικά, αλλά και πνευματικά.
Και όταν γεννηθεί το πνευματικό παιδί, όταν έχει αποκοπεί εντελώς από το παρελθόν του, γίνεται για πρώτη φορά εαυτός, ανεξάρτητη πραγματικότητα, στέκει στα δικά του πόδια. Πριν από τούτο, αποτελούσε απλώς τμήμα της μητέρας ή του πατέρα ή της οικογένειας΄ δεν ήταν όμως ποτέ ο εαυτός του.
Ο,τι κι αν κάνεις, ό,τι κι αν σκέφτεσαι, ό,τι κι αν αποφασίζεις, κοίταξε: προέχεται από εσένα ή μιλά κάποιος άλλος; Και θα σου κάνει έκπληξη όταν ανακαλύψεις την πραγματική φωνή΄ ίσως να είναι η μητέρα σου΄ θα την ακούσεις να μιλά και πάλι. Ισως να είναι ο πατέρας σου΄ δεν είναι καθόλου δύσκολο να το εντοπίσεις. Παραμένει εκεί, καταγραμμένο μέσα σου ακριβώς όπως σου δόθηκε την πρώτη φορά΄ η συμβουλή, η διαταγή, η πειθαρχία, η εντολή.
Ισως να βρεις πολλούς ανθρώπους, τον ιερέα, τους δασκάλους, τους φίλους, τους γείτονες, τους συγγενείς. Δεν υπάρχει λόγος να πολεμήσεις. Γνωρίζοντας απλώς ότι δεν είναι δική σου η φωνή αλλά κάποιου άλλου, όποιος κι αν είναι αυτός ο κάποιος άλλος, γνωρίζεις ότι δεν πρόκειται να την ακολουθήσεις. Οποιες κι αν είναι οι συνέπειες, αποφασίζεις τώρα να προχωρήσεις μόνος σου, αποφασίζεις να ωριμάσεις. Αρκετά έμεινες παιδί. Αρκετά έμεινες εξαρτημένος. Αρκετά άκουσες όλες αυτές τις φωνές και τις ακολούθησες. Και πού σε οδήγησαν; Μέσα σε κάποια χάλια.
Μόλις λοιπόν καταλάβεις ποιανού είναι η φωνή, αποχαιρέτησέ την... επειδή ο άνθρωπος που σου έδωσε εκείνη τη φωνή δεν ήταν εχθρός σου. Δεν ήταν κακή η πρόθεσή του, αλλά το θέμα δεν είναι η πρόθεσή του. Το θέμα είναι ότι σου επέβαλε κάτι που δεν προέρχεται από την εσωτερική σου πηγή΄ και ό,τι προέρχεται από έξω σε κάνει σκλάβο ψυχολογικά.
Μόνο η δική σου φωνή θα σε οδηγήσει στο άνθισμα, στην ελευθερία.
Ο πατέρας του είπε, ΄΄Ιησού, τι κάνεις εδώ; Ανησυχούσαμε για σένα.΄΄
Ο Ιησούς είπε, ΄΄Μην ανησυχείτε. Φρόντιζα την δουλειά τού πατέρα μου.΄΄
Ο πατέρας είπε, ΄΄Εγώ είμαι ο πατέρας σου΄ και τι είδους δουλειά φροντίζεις εδώ; Ξυλουργός είμαι.΄΄
Ο Ιησούς είπε, ΄΄Ο πατέρας μου είναι στον ουρανό. Δεν είσαι εσύ ο πατέρας μου.΄΄
Οπως ακριβώς χρειάζεται το παιδί να αφήσει το σώμα τής μητέρας, αλλιώς θα πεθάνει, χρειάζεται να βγει από την κοιλιά της μητέρας, το ίδιο συμβαίνει και διανοητικά επίσης. Κάποια μέρα πρέπει να βγει από την κοιλιά τού πατέρα και της μητέρας. Οχι μόνο σωματικά, αλλά και διανοητικά΄ όχι μόνο διανοητικά, αλλά και πνευματικά.
Και όταν γεννηθεί το πνευματικό παιδί, όταν έχει αποκοπεί εντελώς από το παρελθόν του, γίνεται για πρώτη φορά εαυτός, ανεξάρτητη πραγματικότητα, στέκει στα δικά του πόδια. Πριν από τούτο, αποτελούσε απλώς τμήμα της μητέρας ή του πατέρα ή της οικογένειας΄ δεν ήταν όμως ποτέ ο εαυτός του.
Ο,τι κι αν κάνεις, ό,τι κι αν σκέφτεσαι, ό,τι κι αν αποφασίζεις, κοίταξε: προέχεται από εσένα ή μιλά κάποιος άλλος; Και θα σου κάνει έκπληξη όταν ανακαλύψεις την πραγματική φωνή΄ ίσως να είναι η μητέρα σου΄ θα την ακούσεις να μιλά και πάλι. Ισως να είναι ο πατέρας σου΄ δεν είναι καθόλου δύσκολο να το εντοπίσεις. Παραμένει εκεί, καταγραμμένο μέσα σου ακριβώς όπως σου δόθηκε την πρώτη φορά΄ η συμβουλή, η διαταγή, η πειθαρχία, η εντολή.
Ισως να βρεις πολλούς ανθρώπους, τον ιερέα, τους δασκάλους, τους φίλους, τους γείτονες, τους συγγενείς. Δεν υπάρχει λόγος να πολεμήσεις. Γνωρίζοντας απλώς ότι δεν είναι δική σου η φωνή αλλά κάποιου άλλου, όποιος κι αν είναι αυτός ο κάποιος άλλος, γνωρίζεις ότι δεν πρόκειται να την ακολουθήσεις. Οποιες κι αν είναι οι συνέπειες, αποφασίζεις τώρα να προχωρήσεις μόνος σου, αποφασίζεις να ωριμάσεις. Αρκετά έμεινες παιδί. Αρκετά έμεινες εξαρτημένος. Αρκετά άκουσες όλες αυτές τις φωνές και τις ακολούθησες. Και πού σε οδήγησαν; Μέσα σε κάποια χάλια.
Μόλις λοιπόν καταλάβεις ποιανού είναι η φωνή, αποχαιρέτησέ την... επειδή ο άνθρωπος που σου έδωσε εκείνη τη φωνή δεν ήταν εχθρός σου. Δεν ήταν κακή η πρόθεσή του, αλλά το θέμα δεν είναι η πρόθεσή του. Το θέμα είναι ότι σου επέβαλε κάτι που δεν προέρχεται από την εσωτερική σου πηγή΄ και ό,τι προέρχεται από έξω σε κάνει σκλάβο ψυχολογικά.
Μόνο η δική σου φωνή θα σε οδηγήσει στο άνθισμα, στην ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου