ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Και εδώ πρέπει να εξηγήσω πώς γεννήθηκε η ιδέα του μικρού μικρού ανθρώπου που προσπαθεί συνεχώς να μην γίνει ανθρωπάκος.
Χωρίς να ξέρω το λόγο ξανάρχισα να γράφω. Ίσως γιατί τα συναισθήματά μου, πιέζουν τόσο πολύ την ψυχή μου πια, σαν το ατμό μέσα στη χύτρα. Κάπως πρέπει να τα εκτονώσω. Και έτσι, όπως ξαφνικά σταμάτησα να γράφω (πριν από μερικά χρόνια), έτσι ξαφνικά ξανάρχισα.
Το πρώτο πράγμα που με απασχόλησε είναι τι είναι τα συναισθήματα. Ποια δύναμη έχουν και πώς μπορούν να επηρεάζουν, ακόμη και να κατευθύνουν τη ζωή μας ολόκληρη. Ξεκίνησα λοιπόν να σκέφτομαι και να αραδιάζω στο μυαλό μου συναισθήματα. Ξαφνιάστηκα από το πόσα μπορούσα να σκεφτώ. Στην αρχή ένα για κάθε γράμμα της αλφαβήτας, και μετά περισσότερα! Είναι φοβερό.
Κάθε χρονική στιγμή μπορούμε να επιλέξουμε (σαν παιχνίδι) τι να νιώσουμε, τραβώντας με το χέρι μας ένα συναίσθημα από το σακούλι των συναισθημάτων. Ή αντίστροφα, για κάθε τι που νιώθουμε μπορούμε να αντιστοιχήσουμε ένα συναίσθημα. Εντυπωσιάστηκα!
Έτσι, αποφάσισα να φτιάξω ένα λεξικό συναισθημάτων. Σε κάθε γράμμα θα αντιστοιχούν τα σημαντικότερα συναισθήματα. Και κάθε συναίσθημα θα αναλύεται. Όμως, πώς θα αναλύεται ; Απλά θα γράφεται η ερμηνεία του με βάση τα λεξικά ;
Δεν με κάλυπτε αυτή η λύση. Μετά από σκέψη αποφάσισα, ότι το κάθε συναίσθημα θα πρέπει να εξηγείται μέσα από κάποια ιστορία, κάτι σαν παραμυθάκι. Όμως ποιος θα ήταν ο αφηγητής ; Σκεφτόμουν λοιπόν για μια λύση, και τι κάνει το μυαλό του ανθρώπου! Λειτουργεί σαν αποθήκη, μαζεύει, μαζεύει ο,τιδήποτε μπορεί, το ταξινομεί και το ξαναβγάζει στο προσκήνιο όταν του είναι χρήσιμο. Ανέσυρα και εγώ λοιπόν από την σκόνη του, έναν παλιό μου γνώριμο ήρωα, τον μικρό άνθρωπο. Είναι ένας μικρός μικρός άνθρωπος, σαν νάνος, πολύ συμπαθητικός που σε όλη του τη ζωή προσπαθεί να μην γίνει ανθρωπάκος. Αυτός λοιπόν θα είναι ο αφηγητής μας.
Τι θα γίνει λοιπόν: Κάθε δέκα μέρες θα αναρτάται από εμένα μια μικρή ιστορία, σχετικά με κάθε ένα από τα παρακάτω συναισθήματα, την οποία θα την έχει αφηγηθεί ο μικρός μικρός άνθρωπος, που προσπαθεί να μην γίνει ανθρωπάκος.
Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι σαν και εμάς, δεν αγχώνεται, θέλει το χρόνο του, και αν κάποια φορά δεν θέλει να αφηγηθεί δεν θα το κάνει (έτσι μου είπε, έτσι σας λέω).
Ανανεώνουμε λοιπόν το ραντεβού μας σε δέκα μέρες (Τετάρτη 21.03. 09). Καλή εβδομάδα σε όλους!
……………………………
ΛΕΞΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
Α : Αδιαφορία, αγάπη, απόγνωση
Β: Βαρυθυμία
Γ: Γαλήνη
Δ : Δειλία
Ε : Επιθυμία, Ελπίδα
Ζ: Ζήλια
Η : Ηλιθιότητα
Θ : Θυμός
Ι : Ικανοποίηση
Κ : Καθήκον, Κενοδοξία
Λ : Λύπη
Μ : Μίσος, Μνησικακία, Μισαλλοδοξία
Ν : Ντροπή
Ξ : Ξάφνιασμα
Ο : Οπορτουνισμός
Π : Πάθος, Παράπονο
Ρ : Ραθυμία
Σ : Συγχώρεση
Τ : Τρόμος, Τίποτα (το νεότερο συναίσθημα!!)
Υ : Υπομονή
Φ : Φόβος
Χ : Χαρά
Ψ : Ψύχωση
Ω : Ωραιοπάθεια
Και εδώ πρέπει να εξηγήσω πώς γεννήθηκε η ιδέα του μικρού μικρού ανθρώπου που προσπαθεί συνεχώς να μην γίνει ανθρωπάκος.
Χωρίς να ξέρω το λόγο ξανάρχισα να γράφω. Ίσως γιατί τα συναισθήματά μου, πιέζουν τόσο πολύ την ψυχή μου πια, σαν το ατμό μέσα στη χύτρα. Κάπως πρέπει να τα εκτονώσω. Και έτσι, όπως ξαφνικά σταμάτησα να γράφω (πριν από μερικά χρόνια), έτσι ξαφνικά ξανάρχισα.
Το πρώτο πράγμα που με απασχόλησε είναι τι είναι τα συναισθήματα. Ποια δύναμη έχουν και πώς μπορούν να επηρεάζουν, ακόμη και να κατευθύνουν τη ζωή μας ολόκληρη. Ξεκίνησα λοιπόν να σκέφτομαι και να αραδιάζω στο μυαλό μου συναισθήματα. Ξαφνιάστηκα από το πόσα μπορούσα να σκεφτώ. Στην αρχή ένα για κάθε γράμμα της αλφαβήτας, και μετά περισσότερα! Είναι φοβερό.
Κάθε χρονική στιγμή μπορούμε να επιλέξουμε (σαν παιχνίδι) τι να νιώσουμε, τραβώντας με το χέρι μας ένα συναίσθημα από το σακούλι των συναισθημάτων. Ή αντίστροφα, για κάθε τι που νιώθουμε μπορούμε να αντιστοιχήσουμε ένα συναίσθημα. Εντυπωσιάστηκα!
Έτσι, αποφάσισα να φτιάξω ένα λεξικό συναισθημάτων. Σε κάθε γράμμα θα αντιστοιχούν τα σημαντικότερα συναισθήματα. Και κάθε συναίσθημα θα αναλύεται. Όμως, πώς θα αναλύεται ; Απλά θα γράφεται η ερμηνεία του με βάση τα λεξικά ;
Δεν με κάλυπτε αυτή η λύση. Μετά από σκέψη αποφάσισα, ότι το κάθε συναίσθημα θα πρέπει να εξηγείται μέσα από κάποια ιστορία, κάτι σαν παραμυθάκι. Όμως ποιος θα ήταν ο αφηγητής ; Σκεφτόμουν λοιπόν για μια λύση, και τι κάνει το μυαλό του ανθρώπου! Λειτουργεί σαν αποθήκη, μαζεύει, μαζεύει ο,τιδήποτε μπορεί, το ταξινομεί και το ξαναβγάζει στο προσκήνιο όταν του είναι χρήσιμο. Ανέσυρα και εγώ λοιπόν από την σκόνη του, έναν παλιό μου γνώριμο ήρωα, τον μικρό άνθρωπο. Είναι ένας μικρός μικρός άνθρωπος, σαν νάνος, πολύ συμπαθητικός που σε όλη του τη ζωή προσπαθεί να μην γίνει ανθρωπάκος. Αυτός λοιπόν θα είναι ο αφηγητής μας.
Τι θα γίνει λοιπόν: Κάθε δέκα μέρες θα αναρτάται από εμένα μια μικρή ιστορία, σχετικά με κάθε ένα από τα παρακάτω συναισθήματα, την οποία θα την έχει αφηγηθεί ο μικρός μικρός άνθρωπος, που προσπαθεί να μην γίνει ανθρωπάκος.
Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι σαν και εμάς, δεν αγχώνεται, θέλει το χρόνο του, και αν κάποια φορά δεν θέλει να αφηγηθεί δεν θα το κάνει (έτσι μου είπε, έτσι σας λέω).
Ανανεώνουμε λοιπόν το ραντεβού μας σε δέκα μέρες (Τετάρτη 21.03. 09). Καλή εβδομάδα σε όλους!
……………………………
ΛΕΞΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
Α : Αδιαφορία, αγάπη, απόγνωση
Β: Βαρυθυμία
Γ: Γαλήνη
Δ : Δειλία
Ε : Επιθυμία, Ελπίδα
Ζ: Ζήλια
Η : Ηλιθιότητα
Θ : Θυμός
Ι : Ικανοποίηση
Κ : Καθήκον, Κενοδοξία
Λ : Λύπη
Μ : Μίσος, Μνησικακία, Μισαλλοδοξία
Ν : Ντροπή
Ξ : Ξάφνιασμα
Ο : Οπορτουνισμός
Π : Πάθος, Παράπονο
Ρ : Ραθυμία
Σ : Συγχώρεση
Τ : Τρόμος, Τίποτα (το νεότερο συναίσθημα!!)
Υ : Υπομονή
Φ : Φόβος
Χ : Χαρά
Ψ : Ψύχωση
Ω : Ωραιοπάθεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου