Σέξ - Έρωτας - Αγάπη

Επίπεδο εγωϊστικό,Σέξ . Επιζητεί ο άνθρωπος την δική του ικανοποίηση.

Όσο ο άνθρωπος βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο νοητικής εξέλιξης και δεν επικοινωνεί  με τον δυναμισμό της ψυχής νοιώθει ανασφαλής, κατέχεται από φοβίες διαφόρων ειδών και μέσα από τις σχέσεις του προσπαθεί να διεκδικήσει ενδιαφέρον, ώστε να καλύψει τις ανάγκες του για υλική ασφάλεια, αναγνώριση, επιβεβαίωση, δύναμη και καλοπέραση αγνοώντας ή και αδιαφορώντας για το αν θα προκαλέσει πόνο ή δυσαρμονία στους γύρω του.   

Η δύναμη της προσωπικότητας, του κατώτερου εαυτού, λόγω της προσκόλλησης του στην επίδραση της ύλης και του ορθολογισμού,  εμποδίζει την ψυχή από το να οδηγηθεί προς την τελειότητα και το κάλλος, όπου είναι η πραγματική φύση του έρωτα και της αγάπης .

Στόχος του κατώτερου εγώ είναι να  χρησιμοποιεί τους ερωτικούς συντρόφους με έμμεσο ή άμεσο τρόπο ώστε να έλκει ενέργεια από τους άλλους για να ισχυροποιεί την προσωπικότητά του. Στην περίπτωση αυτή ο νούς του ανθρώπου μή δυνάμενος να δεί  την αλήθεια, παρηγορείται μέσω της ψευδαίσθησης του ενθουσιασμού της σεξουαλικής απόλαυσης για να αντλήσει την φαινομενική κάλυψη των ανασφαλειών και των αναγκών  του.

Αυτή όμως η συνεύρεση των αντιθέτων, αφήνει αμέτοχη την καρδιά και την ψυχή του ανθρώπου. Από αυτό  τον λόγο προκύπτουν μεγάλες απογοητεύσεις, το συναισθηματικό κενό και τα συνακόλουθα συναισθήματα αποτυχίας που εξαντλούν το νευρικό σύστημα υπονομεύοντας  έτσι την ψυχοσωματική δομή του ανθρώπου.

Επίπεδο  Έρωτα, αμοιβαίας έλξης και  αγάπης. Ο άνθρωπος δεν επιδιώκει  μόνον την δική του ευτυχία αλλά και την ευτυχία του συντρόφου.

Σ΄αυτό το στάδιο ο νούς του ανθρώπου μέσα από τον πόνο και την εμπειρία έχει εξελιχθεί περισσότερο και αρχίζει να επικοινωνεί με τα κανάλια της ψυχής.

Αρχίζει να ωριμάζει η δύναμη της αγάπης οπότε ο άνθρωπος μπαίνει στην διαδικασία να ανοίξει την καρδιά του, να νοιώθει την ανάγκη να μοιράζεται την γνώση, την εμπειρία, τα όποια υλικά ή πνευματικά αγαθά  διαθέτει.

Τότε ή ψυχή ενεργοποιεί μέσα από τον θεό έρωτα τις δυνάμεις εκείνες που θα έλξουν μια άλλη ψυχή που θα γίνει το κατάλληλο σκεύος για να εναποθέσει τον σπόρο της και να δημιουργήσει το φυσικό ή πνευματικό της παράγωγο.

(Φυσικά παράγωγα εννοούμε τα παιδιά που προέρχονται μέσα από αυτή την ποιότητα της ερωτικής συνεύρεσης, η οποία χαρακτηρίζεται από επίγνωση της ευθύνης   για την προετοιμασία των συγκεκριμένων φορέων ψυχών τις οποίες έλκουν σε σάρκωση μέσω της υψηλής  δόνησης της αγάπης τους, ώστε να τις μυήσουν σε ανώτερες αξίες και ιδανικά.

Πνευματικά παράγωγα εννοούμε, τις όποιες κοινωνικές, καλλιτεχνικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές, φιλανθρωπικές, κ.ά. δημιουργικές προσφορές έργου, μέσω της συμμετοχής τους μέσα σε ομάδες που λειτουργούν και δρούν σε αντίστοιχους στόχους.)

Η Αγάπη στην συνέχεια  σχηματίζει μία συνεχή σύνδεση μεταξύ των δύο συντρόφων,  τις εξαγνίζει σταδιακά και  δημιουργεί την απαιτούμενη πόλωση   που  διατηρεί την σχέση.    

Η ένωσή τους ξεπερνάει όλα τα εγωϊστικά εμπόδια αναπτύσσοντας και καλλιεργώντας τον αλληλοσεβασμό, την αλληλοεκτίμηση, την αποδοχή και την κατανόηση.

Κάθε ένας βλέπει το άλλο σαν Δάσκαλο για την πνευματική του εξέλιξη.

Οι τριβές μεταξύ τους δεν λειτουργούν ως στοιχείο διάσπασης και διάλυσης, αντιθέτως, είναι προϋπόθεση υπέρβασης της προσωπικότητάς τους.  

Η συμπόρευσή τους στο δρόμο της ζωής κάτω από κοινούς στόχους και ιδανικά, ανανεώνει διαρκώς την έλξη μεταξύ τους ενώ ταυτόχρονα τους αλληλοεμπνέει  στο μονοπάτι της πνευματική τους αναζήτησης. 

Πολλές φορές όμως, η γεμάτη αγάπη ψυχή, στην ανάγκη να εκφραστεί και να μεταβιβάσει την αποθηκευμένη  εμπειρία-ενέργειά της, επιλέγει λάθος ταίρι που το εξιδανικεύει και το ντύνει με τα πέπλα των δικών της αρετών  και την αύρα της δικής της δύναμης προκειμένου να το καταστήσει κατάλληλο σκεύος για να δεχθεί τον σπόρο της.

Έρχεται όμως αλίμονο  το πλήρωμα του χρόνου να συνειδητοποιήσει, ο άνθρωπος τις αυταπάτες του, ως αποτέλεσμα δικών του προβολών και αναγκών, οπότε  έρχεται μεγάλος πόνος,  απογοήτευση και αναπόφευκτα τελικά, ο χωρισμός.

«Η δύναμη της ζωής σε ζυμώνει ώσπου να γίνεις απαλός για του Θεού τον Άγιο δείπνο…»

                            

Επίπεδο Αγάπης ανιδιοτέλεια. Ο ένας σκέφτεται την ευτυχία του  άλλου αγαπημένου!

Ανθρώπινες υπάρξεις που έφτασαν στην τελειότητα και τους προσφέρεται από την Δημιουργία η μεγαλύτερη ευλογία, η ανεύρεση και ένωση με το πραγματικό  έτερό τους ήμισυ (Αδελφά πνεύματα).

Αυτές οι άγιες και ευλογημένες ψυχές φέρουν την ιδιότητα  και την δύναμη να λειτουργούν σαν αιθερικά κανάλια και να μεταφέρουν τις ουράνιες – θεϊκές ακτινοβολίες πάνω στον ταλαίπωρο πλανήτη μας και να χαρίζουν μια δροσοσταλιά ελπίδας, ειρήνης, ευδαιμονίας, αγάπης και αλήθειας στα πλάσματα της Γής…

Συμμετέχει το σώμα, η ψυχή και το πνεύμα τους για να είναι ολοκληρωμένος και τέλειος ο έρωτάς τους.

Η δύναμη του έρωτα και της αγάπης τους είναι τόσο μεγάλη που τους οδηγεί πολλές φορές να ξεπεράσουν ανυπέρβλητα κοινωνικά ή άλλα, εμπόδια για να προασπίσουν την ένωσή τους.

Ο θείος έρωτας που τρέφει ο ένας για τον άλλον και μαζί προς το ΘΕΙΟ ΟΝ, αφορά όντα που έφτασαν σε πνευματική τελειότητα και τους δόθηκε η ευλογία της ένωσής τους για να αναταράξουν με τον δυναμισμό της ακτινοβολίας της αγάπης τους τον κραδασμό της αιθερικοφυσικής μας διάστασης και να ωθήσουν την ανθρωπότητα σε φυσικές, τεχνολογικές και πνευματικές υπερβάσεις.(Όρφέας-Ευρυδίκη, Πυθαγόρας-Θεανώ, Όσιρις-Ίσιδα, Περικλής-Ασπασία, Άκενατόν-Νεφερτίτη, κ.ά.)

Τα χαρακτηρίζει η αυτοθυσία, η ανιδιοτέλεια, η συνεργασία και η ομόνοια διότι ενοικεί μέσα τους το ίδιο το ιδανικό της αγάπης,  ΕΙΝΑΙ οι ίδιοι ΑΓΑΠΗ.

Η πραγματική φύση του Έρωτα και της Αγάπης

Έρωτας και Αγάπη είναι οι δύο βασικές ελκτικές δυνάμεις του Θείου Όντος για να συνέχει τα στοιχεία της ύλης και να  κρατεί σε αναγκαστική συνεργασία–αρμονία την ενέργεια του  αρνητικού και θετικού δυναμισμού των ατόμων.

Χωρίς αυτές τις συνεκτικές δυνάμεις δεν θα ήταν δυνατόν να σχηματισθούν οι μορφικοί μας κόσμοι, ούτε τα πλάσματα που ενυπάρχουν μέσα σ’ αυτούς, με αποκορύφωμα των οποίων είναι, το ανθρώπινο Όν.

Είναι ακτινοβολίες Θείας προέλευσης, που οδηγούν στην ανεύρεση της αρμονίας, του κάλλους και της πνευματικής τελειότητας.

Είναι ο δρόμος της μαθητείας, ή o μίτος της Αριάδνης κατά την αρχαία Ελληνική Μυθολογία, που παραδίδεται από το Θείον Όν, προς τα δημιουργήματά του, για να βρουν τον δρόμο της επιστροφής προς την ουράνια κατοικία τους.

Η ακτινοβολία του Έρωτα και της Αγάπης είναι ο συνδετικός χρυσός κρίκος που ενώνει παντοτινά τις ψυχές μας με τον Ουράνιο Πατέρα και την Ουράνια Μητέρα….   

                      

Bιβλιογραφία:

«Έρωτας και Αγάπη»  Νικολάου Α. Μαργιωρή (Νεοέλληνα Μύστη και Πνευματικού Διδασκάλου

«Συμπόσιον» Πλάτωνα ( Αρχαίου Έλληνα Φιλοσόφου)

«Διδασκαλίες του Ραμακρίσνα» Σρί Ραμακρίσνα ( Τελευταίου Άγιου της Ινδίας και Ιερέα της Μπάκτα Γιόγκα).

«Ο κήπος του Προφήτη» Χαλίλ Γκιμπράν (Λιβανέζου Δασκάλου, λογοτέχνη, ποιητή, και ζωγράφου).            

πηγη