Σ: Θέλω να καταλάβω γιατί υποφέρουμε ...
Γ: Γιατί θέλεις να κατανοήσεις γιατί υποφέρουμε και όχι γιατί χαιρόμαστε;
Σ: Γιατί πάντα ξεκινάμε από τον πόνο,για να ξεφύγουμε από τη φυλακή του ..
Γ: Στη ζωή υπάρχει πόνος, υπάρχει ευχαρίστηση, υπάρχουν πολλές δυνατότητες, γιατί ο πόνο μας εντυπωσιάζει τόσο πολύ;
Σ: Γιατί δεν τον αποδεχόμαστε. Θα θέλαμε να είμαστε πάντα καλά.
Γ: Δεν έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία σχετικά με το γιατί χαιρόμαστε, έχουν γραφτεί αναζητώντας τους λόγους που υποφέρουμε. Σε ερωτώ,: η ευχαρίστηση τι αποτέλεσμα έχει στο νου; G: Ηρεμιστικό, χαλαρωτικό, σβήνει τα πάντα.
Σ: Επιβεβαιωτικό, μπορούμε να το πούμε ; Η ευχαρίστηση σε επιβεβαιώνει. Ο πόνος σε διαψεύδει. Ιδού ο λόγος τον οποίο εξυπηρετεί αυτή η πικρή παρουσία μέσα σε ένα τόσο δημιουργικό σύμπαν.
Ο πόνος δεν επιβεβαιώνει αλλά διαψεύδει, καταρρίπτει, διαλύει. Αυτή η διάψευση τι προκαλεί στο νου, που είναι είναι φτιαγμένος από την ιζηματική συσσώρευση πολλών στρωμάτων σκέψεων, συναισθημάτων και δράσεων ;
Σ:Ποιά είναι η χρησιμότητα του πόνου;
Γ: Συντρίβει την ψευδαίσθηση που έχεις για τον εαυτό σου...
Ανατρέπει μια ισορροπία, κάτι το κρυσταλλωμένο. Ταυτιζόσουν με μια εικόνα του εαυτού σου, του συντρόφου σου, των άλλων, της ζωής και ξαφνικά έρχεται ο πόνος και την αναστατώνει. Σ'αυτή την περίπτωση τι είσαι υποχρεωμένη να κάνεις;
Σ: Να αναθεωρήσω τα πάντα..
Γ: Να αμφισβητήσεις τα παλιά δεδομένα, να βρεις ένα άλλο επίπεδο ισορροπίας ή να παραμείνεις στην ανισορροπία; Ποιός είναι τόσο ανόητος ώστε να παραμείνει σε μια ανισορροπία για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να προσπαθήσει να ξαναβρεί το ταχύτερο δυνατόν, μια σταθερότητα; Η νέα ισορροπία στην οποία τείνει θα είναι πιο περιορισμένη ή πιο ευρύτερη; -Σ:Πιο ευρύτερη.
Γ:Ιδού, λοιπόν, τι κάνει ο πόνος : παρεμβαίνει και γκρεμίζει τα παλαιά τείχη, τα ετοιμόρροπα στηρίγματα, που συνεχώς χτίζει ο νους. Εισβάλλει και καταστρέφει αυτή την ψευτο-ισορροπία και εξαναγκάζει το άτομο να επανεξεταστεί, να να ανοιχτεί σε νέες ορίζοντες . Έτσι, δημιουργείται μια νέα ισορροπία,ευρύτερη και πιο πλούσια. Στη συνέχεια πρέπει και αυτή η νέα αυτή ισορροπία να γκρεμιστεί, από τον πόνο, γιατί μόνο έτσι εξελίσσεται ο άνθρωπος.

Εσείς τι λέτε;