Σε όλη μου τη ζωή, και για το μεγαλύτερο μέρος της, έχω
νιώσει βαθιά την ευγνωμοσύνη, αλλά μόνον τα τελευταία χρόνια έχω φτάσει στο
σημείο να αντιλαμβάνομαι την έννοιά της σε όλη την πληρότητα και το μεγαλείο
της. Έχω ζήσει μια ζωή που οι περισσότεροι άνθρωποι θα τη χαρακτήριζαν
"χαρισματική". Είχα ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, μια θαυμάσια
εκπαίδευση και γνώρισα την επιτυχία μέσα από μια καριέρα που εγώ διάλεξα. Δεν
έχω βέβαια εκπληρώσει ακόμα όλα όσα έχω στο νου μου και όπως οι περισσότεροι
άνθρωποι έχω δοκιμάσει τον πόνο και τα βάσανα, τις χαρές και την αγαλλίαση από
αυτό το θαύμα που λέγεται "ζωή" και είμαι τυχερός που έχω τόσους
πολλούς κι αγαπημένους φίλους. Έχω πολλά λοιπόν για τα οποία νιώθω ευγνωμοσύνη
κι όμως μια μέρα ανακάλυψα ότι υπήρχε κάτι που δε γνώριζα: η αληθινή
Το νόημα της ευγνωμοσύνης άλλαξε για μένα όταν άρχισα να
παρατηρώ τη "μεγάλη δύναμη όλης της ζωής", πέρα από αυτά που με είχαν
διδάξει σχετικά με το Θεό. Κάποιος αγαπημένος μου φίλος αναφέρθηκε σ' αυτήν τη
δύναμη ως ο Θεός, η Θεά, Παν το υπαρκτό. Ως εκείνη τη στιγμή η αντίληψη που
είχα για την έννοια "Θεά" προερχόταν από τις ιστορίες για τις θεές
που είχα ως παιδί διδαχτεί τις σχετικές με την αρχαία Ελλάδα. Ο φίλος μου
μιλούσε για μια "θηλυκή δύναμη" που μαζί με το Θεό
"γέννησε" κάθε υλικό στοιχείο: το φυσικό μας Σύμπαν. Κι όταν απόκτησα
αυτήν την αντίληψη (ότι τα πάντα είναι όλα "μια" δύναμη) που
ονομάζεται Θεός, Θεά, Παν το υπαρκτό και την ερεύνησα ο ίδιος, τότε μεγάλωσε
απεριόριστα και η αντίληψή μου για την αληθινή ευγνωμοσύνη. Μέσα από αυτή μου
τη μελέτη κατάλαβα ότι η θηλυκή αρχή της Θεάς υπήρξε πρώτα η Θεά που
δημιούργησε ή γέννησε το Θεό κι ότι οι δύο μαζί δημιούργησαν αυτό που λέγεται
Παν το υπαρκτό.
Καταλαβαίνω ότι όλα αυτά δεν ταιριάζουν με την παραδοσιακή
και τη θρησκευτική άποψη για το Θεό. Οι περισσότερες από τις θρησκείες στον
κόσμο ούτε καν αναφέρονται στην ενέργεια μιας Θεάς. Κι αν το κάνουν, όποια
μορφή κι αν της δίνουν, εκείνη οπωσδήποτε έρχεται μετά το Θεό τον ίδιο. Δεν είχα
ακούσει ποτέ και πουθενά την άποψη για μια Θεά που δίνει "την ίδια τη
ζωή" στο Θεό. Είτε αυτή η ιδέα είναι σωστή είτε όχι μου έδωσε ξαφνικά και
μόνο με το ότι τη σκέφτηκα μια εντελώς νέα άποψη για το τι μπορεί να είναι
πραγματικά η ευγνωμοσύνη. Για πρώτη φορά ένιωσα αυτό που πίστευα ότι είναι η
ευγνωμοσύνη του Θεού που είναι η ευγνωμοσύνη Του στη Θεά για τη δική Του
δημιουργία.
Σκέφτηκα μέσα μου κι ένιωσα την απέραντη Αγάπη και την
ευγνωμοσύνη που θα πρέπει ο Θεός να νιώθει. Τότε ακριβώς κατάλαβα πραγματικά
ότι "η ίδια η ζωή" είναι ένα δώρο. Η ζωή μου ήταν και είναι ένα δώρο.
Η απέραντη ευγνωμοσύνη που ξεχύθηκε από μέσα μου από αυτή μου τη συναίσθηση
υπήρξε κάτι το κολοσσιαίο και σκέφτηκα: αν μπορούσα με κάποιον τρόπο να νιώσω
την ίδια ευγνωμοσύνη για τη ζωή μου που νιώθει κι ο Θεός ο Ίδιος για το δώρο
της δικής Του ζωής, τότε οτιδήποτε ήμουν, οτιδήποτε έκανα, οτιδήποτε άγγιζα θα
μπορούσε να έχει ένα νέο και ιδιαίτερο νόημα.
Κάποιοι παλιοί φίλοι από τα φοιτητικά μου χρόνια μιλούσαν με
κυνισμό. Έλεγαν πως "ο Θεός πέθανε" ή "ο Θεός δεν υπάρχει".
Πάντοτε ένιωθα ότι μιλούσαν για τον εαυτό τους. Δηλαδή για κάτι που δεν υπήρχε
μέσα τους και το γνώριζαν αυτό.
Η πιο αγαπημένη μου συγγραφέας, η Άιν Ραντ, που έγραψε το (Αρχική πηγή)
και το (Ο Άτλαντας σηκώνει τους ώμους), κατηγορήθηκε πολλές φορές ότι ήταν άθεη. Την είδα όμως μια φορά στην τηλεόραση που είπε: "Όχι δεν είμαι άθεη. Ποτέ δε θα πεθάνω. Όταν θα πεθάνω, τότε θα τελειώσει και ο κόσμος... και μάλιστα ένας όμορφος
κόσμος". Και συνέχισε για να εξηγήσει: "Αντίθετα αγαπάω τη λέξη Θεός,
γιατί σημαίνει ο ύψιστος των υψηλών. Το «ο Θεός να σε ευλογεί» είναι μια
θαυμάσια έκφραση".
Ο αγαπημένος μου φίλος Λάζαρης έχει πει:" Η ζωή είναι
ένα δώρο και δουλειά μας είναι να μάθουμε να το δεχόμαστε". Κατά την άποψή
μου η ζωή πράγματι είναι ένα δώρο και η ευγνωμοσύνη είναι ο μαγνήτης αυτού του
δώρου. Με την άδεια του φίλου μου θα ήθελα να τελειώσω τις σκέψεις
μου με αυτό που ο Λάζαρης έχει πει: "Η ευγνωμοσύνη είναι μια χειροπιαστή
δύναμη. Όσο πιο πολύ τη νιώθεις τόσο περισσότερους λόγους θα βρίσκεις για να τη
νιώθεις. Η ευγνωμοσύνη είναι μια θαυματουργή δύναμη, όπως ένας μαγικός μαγνήτης
που αναπαράγει και έλκει όλο και περισσότερα από όσα έχεις ήδη δεχτεί. Είναι σαν
μια ζωντανή ενέργεια που ανοίγει σε σένα το δρόμο να βιώσεις πολύ περισσότερα
από όσα έχεις ήδη ζήσει".
Νικόλαος Ηλιόπουλος
Ο Νικόλαος Ηλιόπουλος είναι παραγωγός (με βραβείο ΕΜΜΥ),
διευθυντής τηλεοπτικών ταινιών, υπεύθυνος για την επιμέλεια και τον ήχο τους. Ο
Νικόλας έχει διευθύνει το (Οράματα από ένα νέο κόσμο) με πρωταγωνιστές τη Λουίζ
Λ. Χέι, τον Τεντ Ντάνσον και τον Ντένις Γουίβερ και έζησε πάνω από ένα χρόνο
στη Ρωσία διευθύνοντας την εθνική εκπομπή της τηλεόρασης: (Η Ρωσία σήμερα. Ένα ταξίδι των ανθρώπων).
Έχει επίσης δουλέψει σε πολλές ταινίες μεγάλου μήκους, ανάμεσα στις οποίες και
το "Η Λέσχη της απάτης", "Εννέα με πέντε" και "Πέρα από την Αφρική". Ο Νικόλας ζει στο Λος Άντζελες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου