Η σκέψη όχι μόνο κυβερνά τις φυσιολογικές λειτουργίες του σώματος αλλά είναι επίσης και εργαλείο του πνεύματος.
Η σκέψη έχει άμεση επίδραση στον πνευματικό και ενεργειακό σας εαυτό. Αν οι σκέψεις σας ρέουν απρόσκοπτα θα αισθάνεστε χαρούμενοι και θα έχετε μια ισχυρή αίσθηση ζωτικότητας.
Αν οι σκέψεις σας είναι χαοτικές ή καταπιέζονται από το λάθος τύπο αρνητικής τρόπο σκέψης, τότε θα αισθάνεστε άρρωστοι και χωρίς ενέργεια.
Κάθε φορά που σκέφτεστε κάτι, παράγετε μια σκέψη. Η σκέψη αυτή επηρεάζει όχι μόνο τη συχνότητα της ενέργειας στην αύρα σας αλλά και την ενέργεια στην αύρα των ανθρώπων γύρω σας.
Η ενέργεια αυτών των σκέψεων μπορεί να είναι είτε βαριά και πυκνή, είτε ανάλαφρη και χαλαρή. Αν αυτό σας είναι δύσκολο να το πιστέψετε, σκεφτείτε απλά τι συμβαίνει όταν σας πιάνει κατάθλιψη. Οι σκέψεις σας μαυρίζουν, γίνονται πυκνές και δυσκίνητες, και όσο περισσότερο αφήνετε τις σκέψεις σας να κατρακυλήσουν τόσο περισσότερο βυθίζεστε στην κατάθλιψη.
Σκεφτείτε τώρα τι συμβαίνει όταν βρίσκεστε κοντά σε κάποιον που έχει κατάθλιψη. Γίνεται εξαιρετικά δύσκολο να διατηρήσετε την αισιοδοξία σας - αν δεν προσέξετε, μπορεί να χαλάσει και η δική σας διάθεση.
Πολλοί άνθρωποι συχνά δημιουργούν εμπόδια στη νοητική τους ενέργεια. γιατί αγκιστρώνονται υπερβολικά μέσω των σκέψεών τους σε αντικείμενα, ανθρώπους, το παρελθόν ή το μέλλον. Αυτό παρεμποδίζει όχι μόνο την ενέργεια σας αλλά και υπερφορτίζει το μυαλό σας με άχρηστη αρνητική ενέργεια. Τα εμπόδια αυτά στη νοητική σας ενέργεια εμφανίζονται και όταν έχετε άκαμπτες ή παράλογες απαιτήσεις σχετικά με τον τρόπο που οι άλλοι πρέπει να συμπεριφέρονται. Όταν οι άνθρωποι δεν συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις προσδοκίες σας, οι σκέψεις σας (μαζί με την ενέργεια της προσδοκίας) δημιουργούν ένα εμπόδιο στο μυαλό σας, που οδηγεί σε εσωτερική σύγκρουση.
Υπάρχει ένας απλός, πολύ απλός τρόπος για να το αποφύγετε αυτό: αφήστε κατά μέρος τις προσδοκίες! Μην απαιτείται ή περιμένετε κάποια ιδιαίτερη συμπεριφορά ή αποτέλεσμα από τους άλλους. Μπορεί να είναι δύσκολο κάτι τέτοιο αλλά είναι σημαντικό να διδάξετε στον εαυτό σας να δέχεστε τον καθένα και το κάθε τι όπως ακριβώς είναι, χωρίς κρίση.
Μπορεί επίσης να είστε πολύ προσκολλημένοι σε πράγματα, χωρίς καν να συνειδητοποιείτε ότι συμβαίνει αυτό. Ορισμένες φορές μόνο όταν χάσετε κάτι συνειδητοποιείτε πόσο πολύ κυριαρχούσε στην ψυχή σας. Μπορείτε στην κυριολεξία να «χάσετε τα λογικά σας» προσπαθώντας να το ξεχάσετε και να τα αφήσετε κατά μέρος.
Όσο για τις προσδοκίες, θέλω να σας πω ένα ανέκδοτο που θα δείξει σαφέστατα αυτό που εννοώ.
Είναι η ιστορία ενός πολύ θρησκευόμενου ανθρώπου που έζησε όλη του τη ζωή ακολουθώντας τους κανόνες που είχε ορίσει η εκκλησία και που περιγράφει η Βίβλος. Μια μέρα, η μικρή του πόλη πλημμύρισε και όλοι έπρεπε να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Οι άνθρωποι φώναξαν τον άνθρωπο αυτόν και τον παρότρυναν να πάει μαζί τους αλλά εκείνος αρνήθηκε, επιμένοντας ότι ο Θεός θα τον έσωζε. Το νερό ανέβηκε κι άλλο και οι άνθρωποι έστειλαν ένα πλοίο να τον σώσει από το πλημμυρισμένο σπίτι. Για άλλη μια φορά αρνήθηκε να πάει με τους ανθρώπους, λέγοντας ότι προτιμούσε να στηριχθεί εξολοκλήρου στον Θεό. Το νερό συνέχισε ν' ανεβαίνει και τελικά ο άνθρωπος βρέθηκε να στέκεται στη στέγη του σπιτιού του προσπαθώντας να κρατήσει το κεφάλι του έξω από το νερό και να πάρει μια ανάσα. Έστειλαν ένα ελικόπτερο να τον σώσει αλλά για άλλη μία φορά απάντησε ότι ο Θεός θα εμφανιζόταν να τον σώσει και αρνήθηκε να πάει με τους ανθρώπους.
Πνίγηκε.
Παρουσιάστηκε στη συνέχεια μπροστά στον Θεό, στον Παράδεισο, και ρώτησε: «Θεέ, πες μου, σε παρακαλώ. Σου ήμουν τόσο πιστός και ακολούθησα τις διδαχές σου όλη μου τη ζωή. Γιατί δεν με έσωσες;».
Ο Θεός απάντησε: «Ανόητε άνθρωπε. Δεν σου έστειλα ένα πλοίο; Δεν σου έστειλα ένα ελικόπτερο!».
Αυτό που προσπαθώ να σας πω είναι ότι πρέπει να έχετε το μυαλό σας ανοιχτό. Μη δημιουργείτε άχρηστους περιορισμούς στη νοητική σας ενέργεια, γιατί ποτέ δεν ξέρετε από πού μπορεί να εμφανιστεί η «σωτήρια λέμβος» σας. Δεν θέλω να χάσετε την παραμικρή ευκαιρία ή δυνατότητα στη ζωή σας απλά και μόνο γιατί το «ραντάρ» του μυαλού σας ήταν νοητικά προ συντονισμένο σ' ένα σταθμό.
Κατά τη διάρκεια της ζωής μας περνάμε από ένα στάδιο σε άλλο, συλλέγοντας διάφορες αναμνήσεις και εμπειρίες. Όλα αυτά αναμφισβήτητα εμπλουτίζουν τη νοητική μας ενέργεια και εξελίσσουν το νου μας. Τα διάφορα αυτά στάδια μπορούν να συγκριθούν με τα διαφορετικά σκηνικά του θεάτρου. Φοράτε ένα συγκεκριμένο κοστούμι. μιλάτε με μια συγκεκριμένη φωνή, συναντάτε συγκεκριμένους ανθρώπους και χρησιμοποιείτε διάφορα θεατρικά αντικείμενα. Καθώς περνάτε σε ένα νέο κεφάλαιο της ζωής σας, βρίσκεστε μπροστά σε ένα εντελούς διαφορετικό σκηνικό, ίσως και σε μια νέα πράξη της ζωής σας. ενδεχομένως σε ένα νέο θεατρικό έργο. Αυτό το νέο έργο διδάσκει κάτι καινούριο και για άλλη μία φορά σας δίνει περαιτέρω δυνατότητες να μάθετε κάτι παραπάνω για τον εαυτό σας.
Δυστυχώς, αυτό που κάνουν πολλοί είναι να μεταφέρουν τα αντικείμενα από τη μια παράσταση στην άλλη. Το αποτέλεσμα; Μια καινούρια σκηνή που είναι υπερφορτωμένη. Καθώς προχωράμε στη ζωή μας, καταλήγουμε να μεταφέρουμε τόσο μεγάλες ποσότητες από αντικείμενα, κοστούμια και διακοσμήσεις, που χάνουμε την ικανότητά μας να μαθαίνουμε και να παίζουμε μια νέα παράσταση. Ως αποτέλεσμα, σταματάμε να παρατηρούμε το νέο σκηνικό, και βλέπουμε ξανά και ξανά μόνο το παλιό σενάριο. Μέχρι που διαμαρτυρόμαστε ότι η ζωή είναι άχρωμη και βαρετή. Βασικά δεν αφήνουμε χώρο για τις νέες ενέργειες της ζωής μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω πως είναι τόσο ζωτικής σημασίας να ξέρουμε όλοι πώς να βάζουμε τελεία στο παρελθόν. Πρέπει να είμαστε σε θέση να εξελιχθούμε και να προσελκύσουμε νέες ενέργειες στις ζωές μας, ανεμπόδιστοι από το παρελθόν.
Alla Svirinskaya (Συνταγές Ενέργειας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου