1η Συμφωνία:Να είστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας. (4 ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ) Mέρος 3ο.

Να Είστε Άμεμπτοι στη Χρήση του Λόγου Σας

Η Πρώτη Συμφωνία είναι η πιο σημαντική από όλες, αλλά και αυτή που προδίδεται πιο εύκολα. Είναι τόση η σπουδαιότητα της, ώστε με αυτήν και μόνο θα είστε σε θέση να μεταφερθείτε στο επίπεδο εκείνο της ύπαρξης που εγώ αποκαλώ παράδεισο επί της γης.

Η πρώτη συμφωνία, λοιπόν, σας καλεί Να είστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας.

‘Ίσως ακούγεται παράδοξο, αλλά εμπεριέχει μεγάλη δύναμη.

Ο λόγος είναι η ικανότητα που έχετε για δημιουργία. Ο λόγος σας είναι το χάρισμα που σας κληροδότησε ο Θεός. Το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, όταν αναφέρεται στη δημιουργία του σύμπαντος, λέει:

“Εν αρχή ην ο λόγος και ο λόγος ην παρά τω Θεώ και Θεός ην ο λόγος”. Μέσω του λόγου μπορείτε να εκφράσετε τη δημιουργικότητά σας. Ο λόγος είναι το μέσο με το οποίο εκδηλώνετε τα πάντα. Ανεξάρτητα από το ποια γλώσσα μιλάτε, η πρόθεσή σας δηλώνεται μέσω του λόγου. Ό,τι ονειρεύεστε, ό,τι αισθάνεστε κι ό,τι πραγματικά είστε, μέσω του λόγου φανερώνεται.

Ο λόγος δεν είναι απλά ένας ήχος ή ένα γραπτό σύμβολο.

Ο λόγος είναι μια δύναμη: είναι η δύναμή σας να εκφράζεστε και να επικοινωνείτε, να σκέπτεστε κι άρα να δημιουργείτε τα γεγονότα της ζωής σας. Είστε σε θέση να μιλάτε. Ποιο άλλο ζώο πάνω στον πλανήτη έχει αυτό το χάρισμα;

Ο λόγος είναι το πιο ισχυρό εργαλείο που διαθέτει ο άνθρωπος — ένα εργαλείο με μαγικές ιδιότητες. Ωστόσο, όπως και το σπαθί με τις δύο κόψεις, ο λόγος σας μπορεί να πλάσει το πιο ωραίο όνειρο αλλά και να γκρεμίσει τα πάντα γύρω σας. Η μία κόψη είναι η κακή  χρήση του λόγου, η οποία δημιουργεί μια ζωντανή κόλαση. Η άλλη κόψη είναι η άμεμπτη χρήση του λόγου, που μπορεί να δημιουργήσει μόνο ομορφιά κι αγάπη και να φέρει τον παράδεισο στη γη.

Ανάλογα με το πώς τον χρησιμοποιείτε, ο λόγος μπορεί να σας απελευθερώσει ή να σας φυλακίσει περισσότερο απ’ όσο φαντάζεστε. ‘Όλη η δύναμη που διαθέτετε βασίζεται στο λόγο σας.

Ο λόγος σας είναι αγνή μαγεία, ενώ η κακή χρήση του είναι μαύρη μαγεία.

Ο λόγος είναι τόσο ισχυρός ώστε μια και μόνο λέξη μπορεί να αλλάξει μια ζωή ή να καταστρέψει εκατομμύρια ψυχές. Πριν πολλά χρόνια, ένας άνθρωπος στη Γερμανία κατόρθωσε με τη δύναμη του λόγου του να παραπλανήσει μια ολόκληρη χώρα, ευφυέστατων μάλιστα κατοίκων. Με αυτή τη δύναμη, τους παρέσυρε σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο.

 Έπεισε ανθρώπους να διαπράξουν τα πιο φρικώδη εγκλήματα.

Ενεργοποίησε διά του λόγου του τον ανθρώπινο φόβο, και το αποτέλεσμα ήταν να σκορπίσει τον πόνο και το θάνατο σε όλο τον κόσμο.

Άνθρωποι σκότωναν ανθρώπους, παρακινημένοι από το φόβο που ένιωθαν ο ένας για τον άλλον. Ο λόγος του Χίτλερ, βασισμένος σε πεποιθήσεις και συμφωνίες που είχαν τη ρίζα τους στο φόβο, θα μείνει χαραγμένος στη συλλογική μνήμη.

Ο ανθρώπινος νους μοιάζει με γόνιμο έδαφος, στο οποίο διαρκώς φυτεύονται καινούριοι σπόροι. Οι σπόροι αυτοί είναι απόψεις, ιδέες και εντυπώσεις. ‘Όταν φυτεύουμε μια σκέψη, αυτή ανθίζει. Ο λόγος είναι ένας σπόρος και το μυαλό μας είναι τόσο καρποφόρο! Το μόνο πρόβλημα είναι ότι συχνά ευνοεί την ανάπτυξη των σπόρων του φόβου. Κάθε ανθρώπινος νους είναι γόνιμος, αλλά μόνο για το είδος εκείνο των σπόρων που είναι προετοιμασμένος να δεχτεί. Αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε τι είδους σπόρους δέχεται συνήθως το μυαλό μας κι έπειτα να ετοιμάσουμε το έδαφός του για τους σπόρους της αγάπης.

Πάρτε το παράδειγμα του Χίτλερ: φύτεψε αμέτρητους σπόρους φόβου, που θέριεψαν κι επέφεραν μαζική καταστροφή. Βλέποντας πόσο τρομερή είναι η δύναμη του λόγου, πρέπει να καταλάβουμε ότι η δύναμη αυτή βγαίνει μέσα από το στόμα μας. Ένας φόβος ή μια αμφιβολία που έχει φυτευτεί στο μυαλό μας μπορεί να πυροδοτήσει μια ατέρμονη σειρά δραματικών γεγονότων. Οι λέξεις είναι ξόρκια και οι άνθρωποι τα χρησιμοποιούν ασυλλόγιστα, σαν να κάνουν μαύρη μαγεία ο ένας στον άλλον.

Κάθε άνθρωπος είναι ένας μάγος και με το λόγο μας μπορούμε να κάνουμε μάγια σε κάποιον ή να τον απαλλάξουμε από κακά μάγια. Με τις απόψεις μας κάνουμε διαρκώς μαγγανείες. Σας δίνω ένα παράδειγμα: συναντώ έναν φίλο και μοιράζομαι μαζί του μια σκέψη που μου περνάει από το νου: «Ξέρεις κάτι;» του λέω. «Είσαι πολύ χλομός. Αυτή η χλομάδα η βλέπει κανείς συνήθως σε καρκινοπαθείς». Αν εκείνος ακούσει τα λόγια μου και συμφωνήσει μαζί μου, σε λιγότερο από ένα χρόνο θα πάθει καρκίνο. Αυτή είναι η δύναμη του λόγου.

Κατά τη διάρκεια της εξημέρωσις μας, οι γονείς και τα αδέλφια μας εξέφραζαν τις απόψεις τους για μας δίχως δεύτερη σκέψη. Εμείς αποδεχόμασταν αυτές τις απόψεις — δεν είμαστε καλοί στο κολύμπι, στα σπορ ή στο γράψιμο — και ταυτόχρονα τις τρέμαμε. Κάποιος πετάει ασυλλόγιστα την άποψή του για ένα παιδί: «Κοίτα πόσο άσχημο είναι αυτό το κοριτσάκι!» Το κοριτσάκι τυχαίνει να τον ακούσει, πιστεύει ότι είναι άσχημο και μεγαλώνει με αυτή την ιδέα για τον εαυτό του. Όσο όμορφη κι αν είναι, εφόσον έχει κάνει αυτή την παραδοχή, Θα πιστεύει πάντα ότι είναι άσχημη. Έχει πέσει Θύμα μιας μαγγανείας.

Με το να συλλαμβάνει την προσοχή μας, ο λόγος μπορεί να εισβάλει στο νου μας και να αλλάξει μια πεποίθησή μας προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Να ένα άλλο παράδειγμα: Μπορεί να θεωρείτε τον εαυτό σας ηλίθιο και να το πιστεύατε αυτό ανέκαθεν.

Αυτή είναι μια πολύ επικίνδυνη παραδοχή, που σας ωθεί σε διάφορες πράξεις, μόνο και μόνο για να αποδείξετε ότι είστε πράγματι ηλίθιος. Κάνετε κάτι κι ύστερα σκέφτεστε: «Μακάρι να ήμουν έξυπνος. Είμαι, όμως, βλάκας, διαφορετικά δεν θα το είχα κάνει αυτό». Ο νους ακολουθεί χίλιες δυο κατευθύνσεις και θα μπορούσατε να σπαταλήσετε πολύ χρόνο, εγκλωβισμένοι σε αυτή και μόνο την πεποίθηση — στην ηλιθιότητα σας.

Έπειτα, μια μέρα, κάποιος τραβάει την προσοχή σας με το λόγο του και σας πληροφορεί ότι δεν είστε καθόλου βλάκες. Αν εσείς τον πιστέψετε, τότε αυτόματα κάνετε μια καινούρια παραδοχή. Ως αποτέλεσμα δεν νιώθετε πια ηλίθιος ούτε συμπεριφέρεστε σαν τέτοιος. Τα μάγια έχουν λυθεί χάρη στη δύναμη του λόγου. Με τον ίδιο τρόπο, αν πιστεύετε ότι είστε ηλίθιος και κάποιος τραβήξει την προσοχή σας, λέγοντας, «Πραγματικά, είσαι ο πιο χαζός άνθρωπος που έχω γνωρίσει», τότε η παραδοχή σας αυτή ενισχύεται ακόμα περισσότερο.

Θα ήθελα να επισημάνω εδώ ότι η λέξη άμεμπτος είναι συνώνυμο της λέξης αναμάρτητος. Όλες οι θρησκείες μιλούν για την αμαρτία και τους αμαρτωλούς, ας δούμε, όμως, τι πραγματικά σημαίνει να αμαρτάνει κανείς. Αμαρτία είναι οτιδήποτε κάνουμε εις βάρος του εαυτού μας. Ό,τι αισθάνεστε, πιστεύετε ή λέτε εναντίον του εαυτού σας είναι αμάρτημα. Εναντιώνεστε στον εαυτό σας όταν τον κρίνετε ή τον κατηγορείτε για κάτι. Αναμάρτητος θα ήσαστε αν κάνατε ακριβώς το αντίθετο.  

Όταν είστε άμεμπτος, αναλαμβάνετε την ευθύνη των πράξεών σας χωρίς, όμως, να κρίνετε ή να κατηγορείτε τον εαυτό σας.

Από αυτή την οπτική γωνία, η έννοια της αμαρτίας μεταφέρεται από το ηθικό ή θρησκευτικό επίπεδο σε αυτό της λογικής.

Η αμαρτία αρχίζει με την απόρριψη του εαυτού σας. Να ποιο είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα που μπορείτε να διαπράξετε — αν δανειστούμε τη φρασεολογία της θρησκείας η απόρριψη του εαυτού είναι ένα “θανάσιμο αμάρτημα”.

Η αντίθετη κατάσταση οδηγεί στη ζωή.

Το να είναι κανείς άμεμπτος στη χρήση του λόγου του σημαίνει να μην τον στρέφει ενάντια στον εαυτό του. Αν σας δω στο δρόμο και σας αποκαλέσω ηλίθιους, θα έλεγε κανείς ότι χρησιμοποιώ το λόγο μου εναντίον σας. Στην πραγματικότητα, τον στρέφω ενάντια στον εαυτό μου, επειδή μετά θα κατακρίνω τον εαυτό μου γι’ αυτό που έκανα κι αυτή η κατηγορία τελικά θα με βλάψει. Συνεπώς, αν θυμώσω και εκτοξεύσω με το λόγο μου, όλο αυτό το συναισθηματικό δηλητήριο εναντίον σας, στην ουσία εγώ θα δηλητηριαστώ.

Αν αγαπώ τον εαυτό μου, θα εκφράσω αυτή την αγάπη στη συναναστροφή μου μαζί σας και τότε θα είμαι άμεμπτος στη χρήση του λόγου μου, γιατί αυτή μου η πράξη θα προκαλέσει μια αντίστοιχη αντίδραση.

Αν σας αγαπώ, τότε θα με αγαπάτε κι εσείς.

Αν σας προσβάλλω, θα με προσβάλλετε κι εσείς.

Αν νιώθω ευγνωμοσύνη για σας, θα νιώθετε κι εσείς ευγνωμοσύνη για μένα. Αν σας φέρομαι εγωιστικά, θα μου φέρεστε εγωιστικά κι εσείς.

Αν χρησιμοποιώ το λόγο μου για να σας καταραστώ, θα κάνετε κι εσείς το ίδιο σε εμένα.

Όντας άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας, αξιοποιείτε με το σωστό τρόπο την ενέργειά σας — με λίγα λόγια, κατευθύνετε την ενέργειά σας προς την προσωπική σας αλήθεια και αγάπη.

Αν κάνετε αυτή τη συμφωνία με τον εαυτό σας, με την πρόθεση και μόνο, η αλήθεια θα έρθει στην επιφάνεια και θα καθαρίσει την ψυχή σας από όλο το συναισθηματικό δηλητήριο που τη βαραίνει. Ωστόσο, πρόκειται για μια δύσκολη συμφωνία, εφόσον έχουμε μάθει να κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Έχουμε μάθει να καταφεύγουμε στο ψέμα στην επικοινωνία μας με τους άλλους, αλλά κυρίως στη συνομιλία μας με τον εαυτό μας. Δεν είμαστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου μας.

Στην κόλαση γίνεται πλήρης κατάχρηση της δύναμης του λόγου. Τον χρησιμοποιούμε για να βλασφημήσουμε, να κατακρίνουμε, να ενοχοποιήσουμε, να καταστρέψουμε. Τον χρησιμοποιούμε, βεβαίως, και με τον ορθό τρόπο, αλλά πολύ σπανιότερα. Συνήθως σκορπίζουμε μέσω του λόγου το προσωπικό μας δηλητήριο — όταν εκδηλώνουμε την οργή, τη ζήλια, το φθόνο ή το μίσος μας.  

Ο λόγος είναι το πιο ισχυρό και μαγικό χάρισμα που έχει το ανθρώπινο είδος κι εμείς το στρέφουμε ενάντια στους εαυτούς μας.

Καταστρώνουμε σχέδια εκδίκησης.

Δημιουργούμε το χάος με το λόγο.

Τον χρησιμοποιούμε για να σπείρουμε τη διχόνοια ανάμεσα σε διαφορετικούς λαούς, διαφορετικές φυλές, διαφορετικές οικογένειες, διαφορετικά έθνη.

Κάνουμε κατάχρηση του λόγου και αυτή η κατάχρηση διαιωνίζει το όνειρο της κόλασης.

Με την κακή χρήση του λόγου υποβιβάζουμε ο ένας τον άλλον και παραμένουμε όλοι σε μια κατάσταση φόβου και αμφιβολίας.

Καθώς ο λόγος είναι η μαγική ικανότητα του ανθρώπου και η κατάχρησή του είναι μια μαύρη μαγεία, εμείς εξασκούμε διαρκώς τη μαύρη μαγεία, χωρίς να γνωρίζουμε τη μαγική δύναμη του λόγου μας.

Θα σας δώσω το παράδειγμα μιας γυναίκας έξυπνης και καλόκαρδης. Αυτή η γυναίκα είχε μια κόρη την οποία λάτρευε. Ένα βράδυ γύρισε στο σπίτι μετά από μια πολύ δύσκολη μέρα στη δουλειά, κουρασμένη, γεμάτη υπερένταση και μ’ ένα φοβερό πονοκέφαλο. Το μόνο που ζητούσε ήταν λίγη ησυχία. Η κορούλα της όμως τραγουδούσε κι έτρεχε από δω κι από κει. Η κόρη δεν ήξερε πώς ένιωθε η μητέρα της: βρισκόταν στον δικό της κόσμο, στο δικό της όνειρο. Αισθανόταν υπέροχα, χοροπηδούσε και τραγουδούσε με όλο και πιο στεντόρεια φωνή, εκφράζοντας τη χαρά και την αγάπη της. Το δυνατό της τραγούδι, όμως, χειροτέρεψε τον πονοκέφαλο της μητέρας, η οποία κάποια στιγμή δεν άντεξε κι έχασε τον έλεγχό της. Αγριοκοίταξε το χαριτωμένο κοριτσάκι της και είπε: “Πάψε πια! Μου πήρες το κεφάλι. Έχεις απαίσια φωνή”

Αυτό δεν ήταν αλήθεια: στην πραγματικότητα, εκείνη την ώρα η μητέρα δεν ήταν ικανή να ανεχτεί τον παραμικρό θόρυβο.

Η μικρή κόρη, όμως, πίστεψε αυτό που της είπε η μητέρα της κι αυτόματα έκανε μια συμφωνία με τον εαυτό της. Από εκείνη τη μέρα έπαψε να τραγουδάει, επειδή ήταν σίγουρη ότι η φωνή της ήταν τόσο άσχημη που θα ενοχλούσε όποιον τύχαινε να την ακούσει. Έγινε πιο ντροπαλή στο σχολείο και όταν της ζητούσε η δασκάλα της να τραγουδήσει, εκείνη αρνιόταν. Της ήταν πια δύσκολο ακόμα και να μιλάει με τους συμμαθητές της. Τα πάντα άλλαξαν για το κοριτσάκι, εξαιτίας αυτής της νέας παραδοχής: Είχε πιστέψει ότι αν ήθελε να την αποδέχονται και να την αγαπούν, θα έπρεπε να καταπνίγει τα συναισθήματά της.

Όποτε ακούμε μια γνώμη και την πιστεύουμε, κάνουμε μια παραδοχή κι αυτή γίνεται μέρος των πεποιθήσεών μας. Το κοριτσάκι μεγάλωσε και παρ’ όλο που είχε πολύ ωραία φωνή, δεν τραγούδησε ποτέ ξανά. Ανέπτυξε ένα κόμπλεξ από τα “κακά μάγια” που της είχε κάνει —με τη μορφή μιας επίπληξης— ο άνθρωπος που την αγαπούσε περισσότερο στον κόσμο: η μητέρα της.

Στο μεταξύ, η μητέρα της δεν κατάλαβε τι προξένησαν τα λόγια της. Δεν πρόσεξε ότι είχε κάνει εκείνη τη στιγμή μάγια στην ίδια της την κόρη. Δεν γνώριζε τη δύναμη του λόγου της και γι’ αυτό δεν μπορεί να την κατηγορήσει κανείς. Εκείνη έκανε απλώς ό,τι είχαν κάνει με πολλούς τρόπους και στην ίδια, η δική της μητέρα, ο πατέρας της και διάφοροι άλλοι: καταχράστηκε το λόγο της.

Πόσες φορές δεν το κάνουμε αυτό με τα δικά μας παιδιά; Τα γεμίζουμε με τέτοιες απόψεις, τις οποίες εκείνα κουβαλούν μετά για πολλά χρόνια. Αυτοί που μας αγαπούν ασκούν μαύρη μαγεία πάνω μας, αλλά δεν το ξέρουν. Γι’ αυτό και πρέπει να τους συγχωρούμε: διαπράττουν το σφάλμα εν αγνοία τους.

Πάρτε ένα άλλο παράδειγμα: είστε μια νέα γυναίκα κι ένα πρωί ξυπνάτε γεμάτη κέφι κι αισιοδοξία. Νιώθετε τόσο υπέροχα, ώστε αφιερώνετε μια-δυο ώρες μπροστά στον καθρέφτη για να γίνετε όμορφη. Έπειτα, πηγαίνοντας στη δουλειά, μια συνάδελφος και καλή σας φίλη, σας λέει: “Τα χάλια σου έχεις σήμερα. Κι αυτό το φόρεμα πού το αγόρασες — απ’ τα καλάθια;” Αυτό ήταν: δεν χρειάζεστε τίποτε άλλο για να βρεθείτε με μιας στην κόλαση. ‘Ίσως το κακό αυτό σχόλιο να μην ήταν εσκεμμένο, πάντως κατάφερε να σας πληγώσει. Η φίλη σας είπε τη γνώμη της, ενισχύοντάς την με όλη τη δύναμη του λόγου της. Εφόσον εσείς τη δεχτείτε, τότε γίνεται αμέσως μια παραδοχή κι εσείς τη στηρίζετε με όλη τη δική σας δύναμη. ‘Έτσι συντελείται η μαύρη μαγεία.

Αυτού του είδους τα κακά μάγια πολύ δύσκολα λύνονται. Το μόνο πράγμα που μπορεί να τα λύσει είναι μια καινούρια παραδοχή, που να βασίζεται στην αλήθεια. Η αλήθεια παίζει το σπουδαιότερο ρόλο στο να είστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας. Από τη μια πλευρά του σπαθιού βρίσκονται τα ψεύδη που δημιουργούν τη μαύρη μαγεία κι από την άλλη είναι η αλήθεια, η οποία έχει τη δύναμη να λύσει κάθε είδους μάγια. Μονάχα η αλήθεια μπορεί να μας απελευθερώσει.

Φανταστείτε πόσες φορές κάνουμε μάγια ο ένας στον άλλον με το λόγο μας, κατά τη διάρκεια των καθημερινών μας συναναστροφών. Σιγά-σιγά το αποτέλεσμα αυτών των συναναστροφών γίνεται η χειρότερη μορφή μαύρης μαγείας και την αποκαλούμε κακολογία ή κουτσομπολιό.

Το κουτσομπολιό είναι η χειρότερη μαύρη μαγεία, επειδή αποτελείται από καθαρό δηλητήριο. Μάθαμε πώς να κουτσομπολεύουμε με μέσω κάποιας συμφωνίας. ‘Όταν ήμαστε παιδιά, ακούγαμε τους μεγάλους να κουτσομπολεύουν ασταμάτητα γύρω μας, εκφράζοντας ανοιχτά τη γνώμη τους για διάφορους άλλους ανθρώπους. Είχαν κάτι να πουν ακόμη και για άτομα εντελώς άγνωστα. Με τις γνώμες αυτές μεταφερόταν το συναισθηματικό δηλητήριο από τον έναν στον άλλον κι εμείς μάθαμε ότι αυτός είναι ο φυσιολογικός τρόπος επικοινωνίας.

Το κουτσομπολιό έχει γίνει η βασική μορφή επικοινωνίας στην ανθρώπινη κοινωνία. Το χρησιμοποιούμε για να νιώσουμε κοντά ο ένας στον άλλον, επειδή αισθανόμαστε καλύτερα βλέποντας ότι υπάρχουν και άλλοι που υποφέρουν όσο εμείς. Εκείνοι που βασανίζονται στην κόλαση δεν θέλουν να είναι μόνοι. Ο φόβος και η οδύνη αποτελούν βασικά συστατικά του ονείρου του πλανήτη: είναι τα μέσα με τα οποία το όνειρο αυτό μας κρατάει δέσμιους.

Αν παρομοιάσουμε το ανθρώπινο μυαλό μ' έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, τότε το κουτσομπολιό θα μπορούσε να συγκριθεί μ' έναν ιό. Ένας τέτοιος ιός είναι γραμμένος στην ίδια γλώσσα με όλους τους υπόλοιπους κώδικες του υπολογιστή, έχει, όμως, επιζήμια πρόθεση. Ο βλαβερός αυτός κώδικας εγκα­θίσταται στο πρόγραμμα του υπολογιστή σας εκεί που δεν το περιμένετε και, συνήθως, χωρίς να το γνωρίζετε. Ύστερα απ' αυτή την εισβολή, ο υπο­λογιστής σας δεν λειτουργεί όπως πριν ή παύει να λειτουργεί τελείως, επειδή οι κώδικές του περι­πλέκονται, στέλνοντας αναρίθμητα αντικρουόμενα μηνύματα.

Το κουτσομπολιό κάνει την ίδια ακριβώς δου­λειά. Για παράδειγμα, πρόκειται να παρακολουθή­σετε έναν κύκλο σπουδών και αυτό είναι κάτι το οποίο περιμένατε εδώ και πολύ καιρό. Λίγη ώρα πριν μπείτε στην τάξη, γνωρίζετε κάποιον που παρα­κολούθησε στο παρελθόν το ίδιο μάθημα κι ο οποίος σας λέει, "Α, ο καθηγητής που θα έχετε είναι τε­λείως άσχετος. Ούτε ήξερε τι μας έλεγε. Και είναι και διεστραμμένος, γι' αυτό έχετε το νου σας!".

Στο μυαλό σας αποτυπώνονται αμέσως και τα λό­για αυτού του ανθρώπου και ο συναισθηματικός κώ­δικας που τα συνόδευε, χωρίς, όμως, να γνωρίζετε τα αληθινά κίνητρά του. Το άτομο που σας έδωσε αυτή την πληροφορία μπορεί να είχε πάρει κακούς βαθμούς από τον συγκεκριμένο καθηγητή ή να είχε καταλήξει σε εσφαλμένα συμπεράσματα εξαιτίας δικών του φοβιών και προκαταλήψεων, αλλά επειδή έχετε μάθει από παιδί να αποδέχεστε κάθε είδους πληροφορία, ένα μέρος του εαυτού σας πηγαίνει στην τάξη πεπεισμένο ότι τα όσα άκουσε αληθεύουν. Κατά τη διάρκεια της παράδοσης, το δηλητήριο σάς διαποτίζει σιγά-σιγά και δεν συνειδητοποιείτε ότι βλέπετε πλέον τον καθηγητή μέσα από τα μάτια του ατόμου που σας τον κακολόγησε. Κατόπιν, αρχίζετε να μεταδίδετε κι εσείς σε άλλους συμμαθητές σας το κουτσομπολιό και σιγά-σιγά όλοι μέσα στην τάξη θεωρούν τον καθηγητή αδαή και διεστραμμένο. Στο μεταξύ, εσείς, προκατειλημμένος πλέον, έχετε απο­γοητευτεί από το μάθημα και θέλετε να τα παρατή­σετε στη μέση. Ρίχνετε την ευθύνη στον καθηγητή, στην ουσία, όμως, φταίει το κουτσομπολιό.

Να τι προβλήματα μπορεί να προκαλέσει ένας τό­σος δα ιός. Μια μικρή λανθασμένη πληροφορία έχει τη δύναμη να γκρεμίσει τις γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους, μολύνοντας όποιον αγ­γίζει, ώστε να μεταδώσει κι αυτός με τη σειρά του τον ιό στους άλλους. Φανταστείτε ότι κάθε φορά που ακούτε ένα κουτσομπολιό, εκείνος που σας το λέει τοποθετεί μέσα στον εγκέφαλο σας έναν ιό και σαν αποτέλεσμα χάνετε λίγο-λίγο την πνευματική σας διαύγεια. Εσείς, σε μια προσπάθεια να ξεμπερδέ­ψετε τη σύγχυση σας και να ανακουφιστείτε από το συσσωρευμένο δηλητήριο, μεταφέρετε με τη σειρά σας μερικούς απ' αυτούς τους ιούς-κουτσομπολιά σε κάποιον άλλον.

Φανταστείτε τώρα αυτή τη διεργασία σαν μια ατέλειωτη αλυσίδα που ενώνει όλους τους ανθρώ­πους πάνω στη γη. Το αποτέλεσμα είναι ένας κό­σμος γεμάτος ανθρώπους που έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες μόνο μέσα από υπολογιστές, στους οποίους έχει εισβάλει ένας δηλητηριώδης και άκρως μεταδοτικός ιός. Αυτός ο ιός είναι και πάλι ό,τι ονό­μαζαν οι Τολτέκοι μιτότε — δηλαδή η Βαβέλ των χι­λιάδων διαφορετικών φωνών που μιλούν όλες μαζί μέσα στο ανθρώπινο μυαλό.

Χειρότεροι, όμως, είναι οι κακοί μάγοι — οι αντί­στοιχοι "χάκερς" των υπολογιστών— που σπέρνουν εσκεμμένα τον ιό. Θυμηθείτε κάποια φορά στο πα­ρελθόν που εσείς ή κάποιος γνωστός σας εξοργιστή­κατε με κάποιον και θελήσατε να τον εκδικηθείτε. Για να πάρετε εκδίκηση, είπατε κάτι γι' αυτόν τον άνθρωπο ή στον ίδιο ή πίσω από την πλάτη του, με την πρόθεση να τον πληγώσετε ή να ρίξετε δηλητή­ριο για το άτομό του. Όταν είμαστε παιδιά το κάνου­με αυτό συχνά και άσκεφτα, μεγαλώνοντας, όμως, οι προσπάθειες μας να μειώσουμε τους άλλους γίνο­νται πολύ πιο υπολογισμένες. Κατόπιν λέμε ψέματα στον εαυτό μας, καθώς ισχυριζόμαστε ότι το άτομο που έγινε στόχος της κακίας μας άξιζε να τιμωρηθεί.

Όταν βλέπουμε τον κόσμο μέσα από το φάσμα ενός ιού των υπολογιστών, είναι εύκολο να δικαιο­λογήσουμε ακόμα και την πιο άκαρδη συμπεριφορά. Εκείνο που δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι κάνοντας κατάχρηση του λόγου μας πέφτουμε ακόμα πιο βα­θιά στην κόλαση.

Επί πολλά χρόνια γινόμαστε αποδέκτες κακολο­γιών και κουτσομπολιών από τους άλλους, μα και από τον τρόπο που συνομιλούμε με τον εαυτό μας. Αυτό είναι κάτι που το κάνουμε διαρκώς. Λέμε, πα­ραδείγματος χάρη, στον εαυτό μας: "Πόσο έχω πα­χύνει" ή "Πόσο άσχημος/η είμαι" ή "Γερνάω" ή "Χάνω τα μαλλιά μου" ή "Δεν είμαι καθόλου έξυ­πνος" — "Ποτέ δεν πρόκειται να γίνω τέλειος/α". Βλέπετε τώρα πώς χρησιμοποιούμε το λόγο μας ενά­ντια στον εαυτό μας; Πρέπει να καταλάβουμε καλά τι είναι και τι μπορεί να κάνει η δύναμη του λόγου. Μόλις κατανοήσετε την πρώτη συμφωνία — να είστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας— θα αρχίσετε να παρατηρείτε ριζικές αλλαγές στη ζωή σας. Οι αλλαγές ξεκινούν από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε τον εαυτό σας και σιγά-σιγά μεταβάλλεται και ο τρό­πος με τον οποίο αντιμετωπίζετε τους άλλους αν­θρώπους, ιδιαίτερα τα αγαπημένα σας πρόσωπα.

Σκεφτείτε πόσες φορές έχετε κακολογήσει τον άνθρωπο που αγαπάτε περισσότερο από οποιονδή­ποτε άλλον, μόνο και μόνο για να κερδίσετε τη συ­μπαράσταση τρίτων στην άποψή σας.

Πόσες φορές δεν έχετε τραβήξει την προσοχή άλλων ατόμων ρί­χνοντας δηλητήριο με τα λόγια σας ενάντια στον/στην αγαπημένη σας, μόνο και μόνο για να επιβάλετε τη γνώμη σας; Αυτή η γνώμη, όμως, δεν είναι απαραί­τητα και η αλήθεια. Η γνώμη προέρχεται από τα πι­στεύω σας, από το εγώ σας κι από το προσωπικό σας όνειρο.(βλέπε προηγούμενη σημείωση) Παράγουμε όλο αυτό το δηλητήριο και το μεταδίδουμε στους άλλους, μόνο και μόνο για να ενισχύσουμε τη δική μας άποψη.

Αν υιοθετήσετε την πρώτη συμφωνία και γίνετε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας, ο νους σας και οι δίοδοι επικοινωνίας στις προσωπικές σας σχέσεις θα αποτοξινωθούν σιγά-σιγά από το συναισθηματι­κό δηλητήριο.

Ο άμεμπτος λόγος θα σας χαρίσει επίσης ανοσία στα αρνητικά σχόλια των άλλων. Μια αρνητική ιδέα τη δεχόμαστε μόνο όταν υπάρχει γόνιμο έδαφος για αυτήν στο νου μας. Όταν γίνετε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας, ο νους σας θα πάψει να είναι πρό­σφορο έδαφος για λόγια που προέρχονται από μαύ­ρη μαγεία. Αντίθετα, θα καρποφορούν εκεί λόγια αγάπης. Μπορείτε να υπολογίσετε πόσο άμεμπτοι είστε στη χρήση του λόγου σας με βάση το μέγεθος της αγάπης που τρέφετε για τον εαυτό σας. Όση η αυτοεκτίμησή σας τόση και η ποιότητα και ακεραιό­τητα του λόγου σας. Όταν είστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας, τότε αισθάνεστε καλά, νιώθετε γαλή­νιοι κι ευτυχισμένοι.

Μπορείτε να βγείτε από το όνειρο της κόλασης απλά και μόνο με το να συνάψετε αυτή την πρώτη συμφωνία. Αυτή τη στιγμή, εγώ φυτεύω το σπόρο στο νου σας. Το αν θα καρποφορήσει ή όχι εξαρτά­ται από το πόσο εύφορο είναι το έδαφος του νου σας για τους σπόρους της αγάπης. Είναι δική σας η από­φαση — μόνο εσείς μπορείτε να συνάψετε τη συμ­φωνία: Θα είμαι άμεμπτος στη χρήση του λόγου μου. Ποτίστε αυτόν το σπόρο και καθώς θα μεγαλώνει μέσα σας, όλο και περισσότεροι σπόροι αγάπης θα αντικαθιστούν εκείνους του φόβου. Αυτή η πρώτη συμφωνία θα αλλάξει το είδος των σπόρων στους οποίους αποδεικνύεται γόνιμη η γη του νου σας.

Να είστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας. Αυ­τή είναι η πρώτη συμφωνία που θα πρέπει να κάνετε αν αποζητάτε την ελευθερία σας, αν θέλετε να είστε ευτυχισμένοι, αν θέλετε να ξεφύγετε από το επίπεδο ύπαρξης που ισοδυναμεί με την κόλαση. Είναι μια ισχυρότατη συμφωνία. Χρησιμοποιήστε σωστά το λόγο σας. Χρησιμοποιήστε τον για να χαρίσετε την αγάπη σας. Κάντε λευκή μαγεία, ξεκινώντας από τον εαυτό σας. Πείτε στον εαυτό σας πόσο υπέροχος είναι, βεβαιώστε τον ότι τον αγαπάτε. Χρησιμοποιή­στε το λόγο σας για να αναιρέσετε όλες εκείνες τις μικρές, ασήμαντες παραδοχές που σας κάνουν να υποφέρετε.

Είναι μέσα στις δυνατότητές σας. Σας το λέω για­τί το έκανα κι ο ίδιος και δεν είμαι καλύτερος από σας. Όχι, είμαστε ίδιοι εσείς κι εγώ. Έχουμε το ίδιο μυαλό και το ίδιο σώμα — είμαστε άνθρωποι. Εφόσον κατάφερα να αναιρέσω τις παλιές μου πα­ραδοχές και να δημιουργήσω νέες, μπορείτε να το κατορθώσετε κι εσείς. Γιατί να είμαι εγώ άμεμπτος στη χρήση του λόγου μου και να μην μπορείτε να εί­στε εσείς; Αυτή και μόνο η συμφωνία μπορεί αλλά­ξει ολόκληρη τη ζωή σας: να σας δείξει το δρόμο της προσωπικής ελευθερίας, της επιτυχίας και της αφθο­νίας, να μεταμορφώσει όλους τους φόβους σας σε χαρά κι αγάπη.

Φανταστείτε μόνο τι μπορείτε να δημιουργήσετε με το να είστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας. Μπορείτε να υπερβείτε τον εφιάλτη του φόβου και να ζήσετε μια διαφορετική ζωή. Μπορείτε να βιώσε­τε το όνειρο του παραδείσου ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους που ζουν στην κόλαση, επειδή εσάς δεν θα μπορούν πια να σας αγγίξουν οι φλόγες της. Μπορείτε να κερδίσετε το βασίλειο των ουρανών με αυτή και μόνο τη συμφωνία: Να είστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου σας.

DON MIGUEL RUIZ

πηγη