|
Το τρομερό όραμα τού Ναρόπα
Η αλήθεια αποτελεί τη δική σου εμπειρία, το δικό σου όραμα. Ακόμη κι αν έχω δει την αλήθεια και στην πω, μόλις στην πω, θα γίνει ψέμα για σένα, όχι αλήθεια. Για μένα επρόκειτο για αλήθεια, για μένα ήρθε μέσω των δικών μου ματιών. Ηταν το δικό μου όραμα. Για σένα, δεν θα είναι δικό σου το όραμα, θα είναι ένα πράγμα δανεισμένο. Θα είναι κάποιο πιστεύω, θα είναι γνώσεις, όχι γνώση. Κι αν αρχίσεις να το πιστεύεις, θα πιστεύεις ένα ψέμα.
Να το θυμάσαι τώρα. Ακόμη κι η αλήθεια γίνεται ψέμα αν μπει μέσα στην ύπαρξή σου από τη λάθος πόρτα. Η αλήθεια πρέπει να μπει από την εξώπορτα, από τα μάτια. Η αλήθεια αποτελεί όραμα. Πρέπει κανείς να το δει.
Να το θυμάσαι τώρα. Ακόμη κι η αλήθεια γίνεται ψέμα αν μπει μέσα στην ύπαρξή σου από τη λάθος πόρτα. Η αλήθεια πρέπει να μπει από την εξώπορτα, από τα μάτια. Η αλήθεια αποτελεί όραμα. Πρέπει κανείς να το δει.
Ο Nαρόπα ήταν ένας σπουδαίος λόγιος, ένας σπουδαίος πουντίτ, με δέκα χιλιάδες δικούς του μαθητές. Μια μέρα καθόταν περιτριγυρισμένος από χιλιάδες ιερές γραφές, αρχαίες, πολύ αρχαίες, σπάνιες. Ξαφνικά αποκοιμήθηκε, θα πρέπει να ήταν κουρασμένος, και είδε ένα όραμα.
Είδε μια πάρα πολύ μεγάλη σε ηλικία, άσχημη, απαίσια γυναίκα, μια μέγαιρα. Η ασχήμια της ήταν τέτοια που άρχισε να τρέμει στον ύπνο του. Ηταν τόσο αηδιαστική που ήθελε να αποδράσει, αλλά πού να αποδράσει, πού να πάει;
Τον είχε πιάσει, σαν να τον είχε υπνωτίσει η γριά μέγαιρα. Τα μάτια της ήταν σαν μαγνήτες.
΄΄Τι μελετάς;΄΄ ρώτησε η γριά γυναίκα.
Είπε ΄΄ Φιλοσοφία, θρησκεία, επιστημολογία, γλώσσα, γραμματική, λογική΄΄.
Η γριά γυναίκα ρώτησε ξανά, ΄΄ Τα καταλαβαίνεις;΄΄
O Ναρόπα είπε ΄΄ Βέβαια… Ναι, τα καταλαβαίνω.΄΄
Η γυναίκα ρώτησε ξανά, ΄΄ Καταλαβαίνεις τη λέξη ή το νόημα;΄΄
Χιλιάδες ερωτήσεων είχαν γίνει στον Ναρόπα στη ζωή του, χιλιάδες μαθητών πάντα ρωτούσαν, αναζητούσαν, αλλά κανένας δεν είχε ρωτήσει αυτό: αν καταλαβαίνει τη λέξη ή το νόημα. Και της γυναίκας τα μάτια ήταν τόσο διαπεραστικά, εκείνα τα μάτια πήγαιναν στο βαθύτερο σημείο του είναι του, και ήταν αδύνατον να πει ψέμματα. Σε οποιονδήποτε άλλον θα έλεγε, ΄΄ Βέβαια και καταλαβαίνω το νόημα΄΄, αλλά σε αυτή τη γυναίκα, σε αυτή τη γυναίκα με την τρομερή εμφάνιση, έπρεπε να πει την αλήθεια. Είπε ΄΄ Καταλαβαίνω τις λέξεις΄΄.
Η γυναίκα ήταν πολύ χαρούμενη. Αρχισε να χορεύει και να γελά, και η ασχήμια της μεταμορφώθηκε΄ μια φίνα ομορφιά άρχισε να βγαίνει μέσα από το είναι της. Σκεφτόταν εκείνος, ΄΄ Την έκανα τόσο ευτυχισμένη. Γιατί να μην την κάνω λίγο περισσότερο ευτυχισμένη;΄΄ Ο Ναρόπα είπε τότε, ΄΄ Και ναι, καταλαβαίνω και το νόημα επίσης΄΄.
Η γυναίκα σταμάτησε να γελά, σταμάτησε να χορεύει. Αρχισε να κλαίει και να κλαίει με αναφιλητά και όλη η ασχήμια της επέστρεψε, χίλιες φορές περισσότερο. Ο Ναρόπα είπε, ΄΄ Γιατί σπαράζεις και κλαις; Και γιατί γελούσες και χόρευες πριν;΄΄
Η γυναίκα είπε, ΄΄ Ημουν χαρούμενη γιατί ένας σπουδαίος λόγιος όπως εσύ δεν είπε ψέματα. Αλλά τώρα κλαίω και σπαράζω γιατί μου είπες ψέματα. Ξέρω, και το ξέρεις κι εσύ, ότι δεν καταλαβαίνεις το νόημα΄΄.
Το όραμα εξαφανίστηκε και ο Ναρόπα μεταμορφώθηκε. Απέδρασε από το πανεπιστήμιο, δεν άγγιξε ποτέ ξανά ιερό κείμενο στη ζωή του. Εγινε τελείως αδαής, κατάλαβε΄ η γυναίκα δεν ήταν κανένας από έξω, ήταν απλώς μια προβολή. Ηταν το ίδιο το είναι του Ναρόπα, μέσα από τις γνώσεις, που είχε γίνει άσχημο. Μόνο τόση κατανόηση, ότι ΄΄Δεν καταλαβαίνω το νόημα,΄΄ και η ασχήμια μεταμορφώθηκε αμέσως σε ένα όμορφο φαινόμενο.
Αυτό το όραμα του Ναρόπα είναι πολύ σημαντικό. Αν δεν νιώσεις ότι οι γνώσεις είναι άχρηστες, δεν θα αναζητήσεις ποτέ τη σοφία. Θα κουβαλάς το κάλπικο νόμισμα νομίζοντας ότι είναι ο αληθινός θησαυρός. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσεις ότι οι γνώσεις είναι ένα κάλπικο νόμισμα, δεν αποτελούν γνώση, δεν αποτελούν κατανόηση. Είναι το πολύ-πολύ διανοητικές΄ η λέξη έχει κατανοηθεί αλλά το νόημα χάθηκε.
Είδε μια πάρα πολύ μεγάλη σε ηλικία, άσχημη, απαίσια γυναίκα, μια μέγαιρα. Η ασχήμια της ήταν τέτοια που άρχισε να τρέμει στον ύπνο του. Ηταν τόσο αηδιαστική που ήθελε να αποδράσει, αλλά πού να αποδράσει, πού να πάει;
Τον είχε πιάσει, σαν να τον είχε υπνωτίσει η γριά μέγαιρα. Τα μάτια της ήταν σαν μαγνήτες.
΄΄Τι μελετάς;΄΄ ρώτησε η γριά γυναίκα.
Είπε ΄΄ Φιλοσοφία, θρησκεία, επιστημολογία, γλώσσα, γραμματική, λογική΄΄.
Η γριά γυναίκα ρώτησε ξανά, ΄΄ Τα καταλαβαίνεις;΄΄
O Ναρόπα είπε ΄΄ Βέβαια… Ναι, τα καταλαβαίνω.΄΄
Η γυναίκα ρώτησε ξανά, ΄΄ Καταλαβαίνεις τη λέξη ή το νόημα;΄΄
Χιλιάδες ερωτήσεων είχαν γίνει στον Ναρόπα στη ζωή του, χιλιάδες μαθητών πάντα ρωτούσαν, αναζητούσαν, αλλά κανένας δεν είχε ρωτήσει αυτό: αν καταλαβαίνει τη λέξη ή το νόημα. Και της γυναίκας τα μάτια ήταν τόσο διαπεραστικά, εκείνα τα μάτια πήγαιναν στο βαθύτερο σημείο του είναι του, και ήταν αδύνατον να πει ψέμματα. Σε οποιονδήποτε άλλον θα έλεγε, ΄΄ Βέβαια και καταλαβαίνω το νόημα΄΄, αλλά σε αυτή τη γυναίκα, σε αυτή τη γυναίκα με την τρομερή εμφάνιση, έπρεπε να πει την αλήθεια. Είπε ΄΄ Καταλαβαίνω τις λέξεις΄΄.
Η γυναίκα ήταν πολύ χαρούμενη. Αρχισε να χορεύει και να γελά, και η ασχήμια της μεταμορφώθηκε΄ μια φίνα ομορφιά άρχισε να βγαίνει μέσα από το είναι της. Σκεφτόταν εκείνος, ΄΄ Την έκανα τόσο ευτυχισμένη. Γιατί να μην την κάνω λίγο περισσότερο ευτυχισμένη;΄΄ Ο Ναρόπα είπε τότε, ΄΄ Και ναι, καταλαβαίνω και το νόημα επίσης΄΄.
Η γυναίκα σταμάτησε να γελά, σταμάτησε να χορεύει. Αρχισε να κλαίει και να κλαίει με αναφιλητά και όλη η ασχήμια της επέστρεψε, χίλιες φορές περισσότερο. Ο Ναρόπα είπε, ΄΄ Γιατί σπαράζεις και κλαις; Και γιατί γελούσες και χόρευες πριν;΄΄
Η γυναίκα είπε, ΄΄ Ημουν χαρούμενη γιατί ένας σπουδαίος λόγιος όπως εσύ δεν είπε ψέματα. Αλλά τώρα κλαίω και σπαράζω γιατί μου είπες ψέματα. Ξέρω, και το ξέρεις κι εσύ, ότι δεν καταλαβαίνεις το νόημα΄΄.
Το όραμα εξαφανίστηκε και ο Ναρόπα μεταμορφώθηκε. Απέδρασε από το πανεπιστήμιο, δεν άγγιξε ποτέ ξανά ιερό κείμενο στη ζωή του. Εγινε τελείως αδαής, κατάλαβε΄ η γυναίκα δεν ήταν κανένας από έξω, ήταν απλώς μια προβολή. Ηταν το ίδιο το είναι του Ναρόπα, μέσα από τις γνώσεις, που είχε γίνει άσχημο. Μόνο τόση κατανόηση, ότι ΄΄Δεν καταλαβαίνω το νόημα,΄΄ και η ασχήμια μεταμορφώθηκε αμέσως σε ένα όμορφο φαινόμενο.
Αυτό το όραμα του Ναρόπα είναι πολύ σημαντικό. Αν δεν νιώσεις ότι οι γνώσεις είναι άχρηστες, δεν θα αναζητήσεις ποτέ τη σοφία. Θα κουβαλάς το κάλπικο νόμισμα νομίζοντας ότι είναι ο αληθινός θησαυρός. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσεις ότι οι γνώσεις είναι ένα κάλπικο νόμισμα, δεν αποτελούν γνώση, δεν αποτελούν κατανόηση. Είναι το πολύ-πολύ διανοητικές΄ η λέξη έχει κατανοηθεί αλλά το νόημα χάθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου