Ο κλέφτης άφησε πίσω του στο παράθυρο το φεγγάρι.

Ο κλέφτης 

άφησε πίσω του

στο παράθυρο το φεγγάρι. 

Ρυοκάν

Αυτό έγραψε ο Ρυοκάν αφού είχε φύγει ο κλέφτης. Η όλη ιστορία είναι όμορφη... Κάποια νύχτα μπήκε στη μικρή καλύβα τού Ρυοκάν ένας κλέφτης. Ο Ρυοκάν είχε μόνο μια κουβέρτα που χρησιμοποιούσε μέρα-νύχτα για να καλύπτει το σώμα του. Ηταν η μόνη του ιδιοκτησία. Ηταν ξαπλωμένος αλλά δεν κοιμόταν, άνοιξε λοιπόν τα μάτια του και είδε τον κλέφτη που έμπαινε μέσα. Ενιωσε μεγάλη ευσπλαχνία για εκείνον, γιατί ήξερε ότι δεν υπήρχε τίποτε μέσα στο σπίτι. ΄΄Αν με είχε ειδοποιήσει ο καημένος νωρίτερα, θα μπορούσα να είχα ζητιανέψει κάτι από τους γείτονες και να το κρατήσω εδώ για να το κλέψει. Τώρα όμως τι να κάνω;΄΄

Βλέποντας ότι δεν υπάρχει τίποτα, ότι είχε μπει στην καλύβα ενός καλόγερου, ο κλέφτης ξεκίνησε να βγει έξω. Ο Ρυοκάν δεν μπόρεσε να αντισταθεί. Εδωσε στον κλέφτη την κουβέρτα του. Ο κλέφτης είπε, ΄΄Μα τι κάνεις; Στέκεις γυμνός. Είναι πολύ κρύα η νύχτα!΄΄ 

Εκείνος είπε, ΄΄Μην ανησυχείς για μένα. Πάντως μη φύγεις με άδεια χέρια. Την απόλαυσα αυτή τη στιγμή, με έκανες να νιώσω σαν πλούσιος άνθρωπος. Οι κλέφτες μπαίνουν συνήθως στα παλάτια των βασιλιάδων. Με το που μπήκες εδώ, η καλύβα μου έγινε κι αυτή παλάτι, έγινα κι εγώ βασιλιάς. Από τη χαρά μου σού κάνω αυτό το δώρο.΄΄

Aκόμη και ο κλέφτης τον λυπήθηκε και του είπε, ΄΄Οχι, δεν μπορώ να δεχτώ αυτό το δώρο, γιατί δεν έχεις τίποτα. Πώς θα περάσεις τη νύχτα; Κάνει πολύ κρύο και θα κάνει περισσότερο!΄΄ 

Ο Ρυοκάν είπε με δάκρυα στα μάτια του, ΄΄Μου θυμίζεις συνεχώς τη φτώχια μου. Αν είχα τη δύναμη, θα έπιανα την πανσέληνο και θα σου την έδινα.΄΄

Οταν έφυγε ο κλέφτης, έγραψε στο ημερολόγιό του:

Ο κλέφτης

άφησε πίσω του 

στο παράθυρο το φεγγάρι. 

Τα χαϊκού δεν είναι συνηθισμένα ποιήματα. Είναι εκφράσεις μέσα από βαθιά διαλογιστικότητα.

Dogen, The Zen Master: A Search and a Fulfillment