Αυτός ο Νόμος σημαίνει την αποδοχή του κόσμου, που δημιούργησε ο Θεός, σημαίνει την αποδοχή της δικαιοσύνης των τεκταινομένων, που προκλήθηκαν από κάποιες αιτίες.
Η μακροχρόνια παρακολούθηση των σκέψεων, πράξεων, καταστάσεων, η εμπειρία της αναδρομής στις προηγούμενες ζωές βάζει τα πάντα στην θέση τους.
Τα πάντα στην ζωή είναι απόλυτα ΔΙΚΑΙΑ, τίποτε δεν συμβαίνει στην τύχη, τα πάντα γίνονται στην σειρά τους και στην ώρα τους.
Δεν φταίει ο Θεός για τα προβλήματά μας, αλλά εμείς κάποτε πράξαμε κάτι, που έφερε αυτά τα αποτελέσματα.
2. Αγάπα τον εαυτόν σου
Σ’ αυτό το Νόμο υπάρχει η Αγάπη προς τον εαυτόν σου, ως τμήματος του Θεού, ο σεβασμός προς τον εαυτόν σου, η μελέτη του εσωτερικού σου κόσμου, των καταστάσεων και των επιθυμιών σου.
Όταν ο άνθρωπος αγαπά τον εαυτόν του, αυτός αρχίζει να ακούει την διαίσθησή του, συνεπώς αρχίζει να ακολουθεί το δικό του δρόμο.
Όταν όμως αυτός θεωρεί τον εαυτό του καλλίτερο από τους άλλους, πράγμα που εκδηλώνεται στον εγωισμό, την υπεροψία, την ματαιοδοξία, την ταπείνωση των άλλων η όταν θεωρεί τον εαυτόν του χειρότερο των άλλων- αυτοταπείνωση, συμπλέγματα κατωτερότητας, αυτοπεριορισμός, τότε εμφανίζονται τα προβλήματα, που έχουν μεγάλες και βαριές συνέπειες.
3. Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτόν σου
Όποιος συνειδητοποιεί τον Θεό μέσα του, τότε μπορεί να καταλάβει, ότι και στον άλλον άνθρωπο υπάρχει το ίδιο φως, ο ίδιος Θεός, εκδηλωμένος με διαφορετικό τρόπο.
Τότε ο ανταγωνισμός δεν έχει νόημα, αφού ο καθένας είναι καλός με τον τρόπο του.
Τότε ο σκοπός της ζωής γίνεται η εύρεση του προορισμού σου και δεν υπάρχει ανάγκη να κλείνεις στον άλλον τον δρόμο.
Αν μελετήσεις και κατανοήσεις τον εαυτό σου βαθιά, θα καταλάβεις, ότι και ο άλλος άνθρωπος περνάει τις ίδιες δυσκολίες, τον ίδιο πόνο, την ίδια στεναχώρια και θέλει το ίδιο όπως και συ να είναι ευτυχισμένος.
Προς το παρόν αυτοί οι Νόμοι μόνο κατανοούνται, χωρίς να υλοποιούνται στην ζωή μας.
Κάπου εμείς πατάμε τους άλλους, κάπου επιτρέπουμε να μας πατήσουν οι άλλοι, και νιώθουμε τους εαυτούς μας θύματα (μην αγαπάς τον εαυτό σου), αδικημένοι (μην αγαπάς τον Θεό), δηλαδή σχηματίζουμε τις αρνητικές καταστάσεις για το μέλλον.
Γι’ αυτό υπάρχουν οι περιοριστικοί νόμοι- μην σκέφτεσαι τα ξένα πράγματα, μην επιθυμείς τα ξένα πράγμα- στην ουσία σημαίνει ψάξε τα δικά σου πράγματα.
Η καταπάτηση των νόμων γεννά την περιπλοκή των καταστάσεων, που επιδεινώνονται με την συνήθη σύγκρουση.
Στην αναζήτηση της λύσης και των συμπερασμάτων βοηθούν οι ρυθμιστικοί νόμοι, που σου εξηγούν γιατί και για ποιο λόγο εγώ βρέθηκα σ' αυτή την κατάσταση.
1. Ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος
Άλλες ονομασίες του- νόμος του μπούμερανγκ, νόμος του κάρμα, ότι σπείρεις τούτο και θα θερίσεις, ότι ακτινοβολείς- αυτό και λαμβάνεις.
Αυτός ο νόμος σημαίνει, πως οτιδήποτε αν κάνεις στον κόσμο, θα σου γυρίσει αναπόφευκτα.
Συνήθως τις περισσότερες φορές θα σου γυρίσει, όταν δεν το περιμένεις πια.
Αυτό ισχύει και για τις καλές και για τις κακές πράξεις εξ ίσου.
2. Ότι είναι πάνω- είναι και κάτω
Ότι είναι έσω- είναι και έξω
Πρόκειται για το Γενικό Παγκόσμιο Νόμο, που αποτελείται από δυο νόμους: τον νόμο της αναλογίας, και τον νόμο της αντανάκλασης.
Αυτοί οι νόμοι επιτρέπουν την κατανόηση του αόρατου κόσμου- του πνευματικού και του ψυχικού δια του ορατού υλικού κόσμου.
3. Ο νόμος της αντανάκλασης
Μας δίνει την δυνατότητα να κατανοήσουμε τον γύρω μας κόσμο, που παίζει τον ρόλο του καθρέφτη του εσωτερικού κόσμου, του κόσμου των ιδεών, επιθυμιών, απαγορεύσεων κλπ, που σχηματίζουν τον χαρακτήρα μας.
Εάν υπάρχει μέσα μας εσωτερική επιθετικότητα, τότε θα βλέπουμε την εκδήλωση της επιθετικότητας γύρω μας.
Από την άλλη πλευρά, εάν στο περιβάλλον μου υπάρχουν πολλοί καλοί, ταλαντούχοι και ικανοί άνθρωποι, τότε αυτό σημαίνει, ότι μέσα και σε μένα υπάρχουν αυτές οι ιδιότητες και πιθανότατα εγώ δεν τις αναπτύσσω η δεν τις δίνω σημασία.
Η γνώση αυτού του νόμου σε βοηθάει να μη θυμώνεις με τους ανθρώπους, αλλά να κοιτάξεις προς τον εαυτόν σου.
Με την αλλαγή του εαυτού σου να αλλάζεις τον γύρω κόσμο.
Στην ουσία εμείς προσπαθούμε να αλλάξουμε τον γύρω κόσμο χωρίς να αλλάξουμε τους εαυτούς μας γι’ αυτό και υποφέρουμε.
4. Ο Νόμος του μέτρου
Μας λέει, ότι τα πάντα είναι καλά με μέτρο.
Ο άνθρωπος που δεν έχει την αίσθηση του μέτρου είναι ανισόρροπος.
Ο καθένας είναι ανισόρροπος στους διάφορους τομείς.
Η έλλειψη ισορροπίας οδηγεί στην εσωτερική αποσταθεροποίηση, αστάθεια, διχασμό, γι’ αυτό η ζωή μας παρέχει την δυνατότητα να δούμε την εσωτερική ανισορροπία μας στους άλλους, που μας καθρεφτίζουν με την βοήθεια του νόμου της αντανάκλασης και του νόμου της συμπλήρωσης.
5. Ο Νόμος της ομοιότητας
Το όμοιο έλκεται από το όμοιο.
Βάσει αυτού του νόμου εμείς με πολύ μεγάλη ακρίβεια «διαβάζουμε» την ψυχική κατάσταση του ανθρώπου και έλκουμε στην ζωή μας όχι τον οποιονδήποτε, αλλά μόνον εκείνον, που σε κάτι είναι όμοιός μας με σκοπό να κατανοήσουμε τι πρέπει να αλλάξουμε στον εαυτό μας.
6. Ο Νόμος της συμπλήρωσης
Η ζωή πάντα τείνει προς την ολότητα, γι’ αυτό αυτή κάνει να συναντηθούν εκείνους, στους οποίους ο ένας έχει την υπερβολική εκδήλωση μιας ιδιότητας και ο άλλος έχει την ανεπάρκεια αυτού.
Π.χ. ο εγωιστής θα έλκει προς τον εαυτό του τον αβέβαιο για τον εαυτό του άνθρωπο, ο επιθετικός το θύμα, ο υπερβολικά υπεύθυνος τον ανεύθυνο κλπ.
Όλα αυτά τα σχήματα έχουν την ομοιότητά τους- πρόκειται για τα ατελή σχήματα.
7. Ο Νόμος της αποδοχής και της κατοχής
Ώσπου δεν αποδεχόμαστε μια κατάσταση, δεν την αναγνωρίζουμε ως έχει, δεν κατονομάσουμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν θα μπορέσουμε να βρούμε τις λύσεις και να βάλουμε τα πάντα στην θέση τους, δηλαδή να κατέχουμε την κατάσταση.
8. Ο Νόμος κατάργησης των εξιδανικεύσεων/προσκολλήσεων
Όλοι μας θέλουμε το καλλίτερο, την ευτυχία, την αρμονία και αυτό είναι καλό.
Όμως οι επιθυμίες μας για το καλό πολλές φορές επιδιώκεται με βίαια μέσα, με τρομοκρατία, ασέβεια και προσβολή, που είναι διαδεδομένα πράγματα στον κόσμο.
Απαιτούμε τον ιδανικό κόσμο, ξεχνώντας, ότι αυτός ο κόσμος αποτελείται από εμάς τους ίδιους και πλάθεται με τις πράξεις μας.
Αφού σπέρνουμε τον πόλεμο, τότε θερίζουμε τον πόλεμο.
Γι’ αυτό οι εξιδανικευμένες αντιλήψεις περί του πως πρέπει να είναι ο άλλος διαλύονται από τα χτυπήματα της καθημερινότητας και είμαστε αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες των πράξεών μας σε διάφορες καταστάσεις.
9. Ο Νόμος της εκμάθησης
Είναι ο βασικότερος όλων των νόμων.
Με την βοήθεια αυτού του νόμου εμείς μαθαίνουμε τον άλλον και μαθαίνουμε απ’ αυτόν.
Η ζωή δεν τιμωρεί.
Αυτή σε μαθαίνει να είσαι πιο ευέλικτος, πιο σοφός, πιο ολοκληρωμένος, να αγαπάς τον Θεό, τον εαυτό σου, σε βοηθάει να καταλάβεις τι πρέπει να αλλάξεις στον εαυτό σου για να ζήσεις καλά.
Έτσι, ο πλανήτης Γη - είναι ο τόπος εξέλιξης και εκμάθησης των ψυχών μας.
Είναι καλό να θυμόμαστε, ότι δεν υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι, υπάρχουν οι εξελιγμένοι και καθυστερημένοι, υπάρχουν οι υπερτροφικές και ανεπαρκείς ιδιότητες.
Ο κάθε άνθρωπος στην Γη σε ένα η άλλο βαθμό είναι ατελής, αλλά ο κάθε άνθρωπος είναι χρήσιμος και ακριβός στο Θεό.
----
«Οι αρχές της Αλήθειας είναι επτά: εκείνος που το καταλαβαίνει αυτό τέλεια, κατέχει το μαγικό κλειδί, που με αυτό οι Πύλες του ναού θα ανοίξουν».
«Το Παν είναι ο Λόγος. Το σύμπαν είναι Νοητικό». (Πρώτη Αρχή)
«Όπως είναι πάνω, είναι και κάτω. Όπως είναι κάτω, είναι και πάνω».(Δεύτερη Αρχή)
«Τίποτε δεν είναι ακίνητο, όλα δονούνται». (Τρίτη Αρχή)
«Όλα είναι δυαδικά, όλα έχουν δύο πόλους. Όλα είναι ένα ζεύγος αντιθέτων, τα άκρα αγγίζονται».(Τέταρτη Αρχή)
«Όλα ρέουν και πάλι ρέουν. Όλα έχουν περιόδους ακμής και παρακμής, ανόδου και καθόδου. Όλα κινούνται σαν εκκρεμές. Το μέτρο της κίνησης προς τα δεξιά είναι όμοιο με αυτό της κίνησης προς τα αριστερά. Ο ρυθμός είναι η εξίσωση τους». (Πέμπτη Αρχή)
«Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμα της. Κάθε αποτέλεσμα έχει μια αιτία, όλα γίνονται σύμφωνα με τον Νόμο».(Έκτη αρχή)
«Η γέννηση υπάρχει παντού. Όλα έχουν μια αρσενική και μια θηλυκή αρχή. Η γέννηση εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο».(Έβδομη Αρχή)
---
1. Η Αρχή της Νοητικότητας «Το Παν είναι Νους. Η ρίζα του σύμπαντος είναι Νοητική»
Ακόμη και η Ύλη, είναι Νοητικής Φύσης. Αν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε την ταχύτητα και το επίπεδο της κίνησης των ηλεκτρονίων γύρω από τον πυρήνα ενός Ατόμου θα βλέπαμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του όγκου του Ατόμου είναι εντελώς κενό. Έτσι όλα όσα βλέπουμε δεν είναι παρά μια πλάνη των αισθήσεων, μια ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο Νους κρύβοντας την αληθινή Ουσία.
Ένας μεγάλος Φυσικός ο Νιλς Μπορς, είπε κάποτε ότι όλη η ύλη του Σύμπαντος, θα μπορούσε να χωρέσει σε ένα κουταλάκι του γλυκού αν σταματούσε αυτή η υπερδραστηριότητα. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι το επίπεδο της Ύλης, είναι μια σχετική πραγματικότητα που δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε όσο ενεργούμε στο επίπεδό του. Είναι μια έκφραση του Πνεύματος του Παντός.
Δεν αρνούμαστε την ύπαρξή του, αλλά αυτό που μας πρέπει είναι να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε και να κυριαρχήσουμε στους Νόμους αυτού του επιπέδου για να υψωθούμε από κατώτερες βαθμίδες σε ανώτερες, καλλιεργώντας βαθμιαία μια ουσιαστική Αυτοκυριαρχία.
2. Η Αρχή της Αντιστοιχίας ή της Αναλογίας «Όπως είναι πάνω έτσι είναι και κάτω & Όπως είναι κάτω έτσι είναι και πάνω»
Αυτή η αρχή επίσης, αντιπροσωπεύει μια μεγάλη αλήθεια. Ότι υπάρχει μια αναλογία, μια αρμονία και μια ακριβής σχέση μεταξύ των διαφόρων επιπέδων της Εκδήλωσης. Δηλαδή μεταξύ των αρχών, των νόμων, των ενεργειών και των φαινόμενων του Φυσικού, Νοητικού και Πνευματικού επιπέδου, που όπως μας διδάσκει ο Εσωτερισμός αναμυγνίονται μεταξύ τους, γεγονός που καθιστά αδύνατον τον διαχωρισμό τους. Έτσι υπάρχει μια αντιστοιχία μεταξύ ενός επιπέδου «ΑΡΧΕΙΝ» και ενός άλλου του «Υπάρχειν», μεταξύ του Μακρόκοσμου (Σύμπαν) και του Μικρόκοσμου (Άνθρωπος), μεταξύ του Ουρανού και της Γης.
Πολύ εύκολα θα μπορούσε κανείς να διαπιστώσει αυτήν την αντιστοιχία, στην δομή και τη λειτουργία ενός ηλιακού συστήματος ενός κυττάρου και ενός ατόμου καταλαβαίνοντας ότι η μόνη διαφορά βρίσκεται στο μέγεθος. Παρόμοιο σκοπό είχε και η Αστρολογία, ως απόκρυφη Επιστήμη μελετώντας τις επιδράσεις των πλανητών και των αστερισμών πάνω στον ψυχισμό και στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, στην Αρχαιότητα.
Με την εφαρμογή αυτής της Αρχής μπορεί ο Άνθρωπος να συλλάβει μια πιο πλήρη και πανοραμική όψη του Όλου, του Παντός, καθώς και των ανώτερων καταστάσεων του Είναι, της Ζωής και του Πνεύματος.
3. Η Αρχή της Δόνησης «Τίποτα δεν ησυχάζει, όλα κινούνται, όλα δονούν».
Αυτή η Αρχή μας φανερώνει ότι όλα, εκδηλωμένα ή μη βρίσκονται σε κίνηση, τίποτα δεν αναπαύεται! Και ότι οι διαφορές στα πράγματα και στα διάφορα επίπεδα που αναφέραμε παραπάνω, δεν είναι παρά διαφορές Δονήσεων! Είχε ανακαλυφθεί από μερικούς από τους πρώτους Έλληνες Φιλοσόφους, στη συνέχεια χάθηκε ως γνώση, εκτός των Ερμητιστών μέχρι που σήμερα η Φυσική Επιστήμη ανακαλύπτει εκ νέου αυτήν την πανάρχαια διδασκαλία.
Ακόμη και το Παν εκδηλώνει μια δόνηση τέτοιου μεγέθους και μια κίνηση τόσο γρήγορη που πρακτικά μπορεί να θεωρηθεί ότι αναπαύεται. Όπως ο έλικας ενός αεροπλάνου ή μια ρόδα που κινείται με μεγάλη ταχύτητα, φαίνεται στάσιμη!
Η σύγχρονη επιστήμη αποδυκνίει ολοένα και πιο καθαρά ότι οι διαφορές ανάμεσα σε αυτό που λέμε, ύλη και ενέργεια, Πνεύμα και Ύλη δεν είναι παρά διαφορές στη συχνότητα την οποία δονούν. Έτσι καταλαβαίνουμε καλύτερα τα διάφορα επίπεδα της ύλης και σχήματα ενέργειας (Θερμότητα, Μαγνητισμός, Ηλεκτρισμός, Φως, Ακτίνες Χ) που είναι τοποθετημένα πιο ψηλά στην Κλίμακα της Δόνησης, εκφράζοντας ένα ανώτερο επίπεδο εκδήλωσης της Ζωής, αλλά παραμένουν φυλακισμένα από την επιρροή των μορίων των ατόμων, μέχρι να «υποστούν» μια υψηλότερη δόνηση για να μπορέσουν να απελευθερωθούν στους διάφορους βαθμούς εκδήλωσης, στα διάφορα νοητικά στάδια και να ακολουθήσουν τον δρόμο της επιστροφής προς το Πνεύμα, προς το Παν. Κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα έχει την αντίστοιχη συχνότητα δόνησης.
Όλα απορρέουν από το Πνεύμα και όλα καλούνται με βάση ενός σχεδίου εξέλιξης να επιστρέψουν σε αυτό! Αυτή η Πνευματική Δημιουργική Δύναμη βρίσκεται πάντα εγκλωβισμένη σ' αυτό που δημιούργησε. «Αν είναι αλήθεια ότι Όλα είναι μέσα στο Παν, είναι επίσης αλήθεια ότι το Παν είναι μέσα σ' Όλα»!
4. Η Αρχή της Πολικότητας « Όλα είναι διπλά, κάθε πράγμα έχει δυο πόλους, όλα έχουν δυο άκρες. Όμοιο και ανόμοιο έχουν την ίδια σημασία. Οι αντίθετοι πόλοι έχουν την ίδια φύση, αλλά διαφορετικούς βαθμούς. Τα άκρα αγγίζονται. Όλες οι αλήθειες δεν είναι παρά μισές αλήθειες. Όλα τα παράδοξα μπορούν να συμφιλιωθούν».
Αυτή η Αρχή μπορεί να εξηγήσει πολλά παράδοξα, που μας παρουσιάζονται συνήθως ως αντίθετα, ενώ στην ουσία δεν είναι παρά δυο όψεις του ίδιου πράγματος, δυο άκρα ή δυο πόλοι του ίδιου αντικειμένου, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται διαφορετικοί βαθμοί δόνησης.
Για παράδειγμα δεν υπάρχει το απόλυτο ζεστό ή κρύο. Και τα δύο, δεν είναι παρά οι δύο πόλοι αυτού που ονομάζουμε θερμότητα και τα ενδιάμεσα επίπεδα δεν είναι παρά βαθμοί δόνησης. Όπως δεν υπάρχει το απόλυτο καλό και κακό. Γιατί αν υποθέταμε ότι υπάρχει το απόλυτο καλό, τότε το κακό δεν θα υπήρχε... Η Ζωή και ο Θάνατος δεν είναι παρά όψεις της μιας Ζωής.
Το Σύμβολο που εκφράζει πολύ καθαρά αυτήν την αρχαία διδασκαλία είναι το Γιν - Γιάνγκ που εκφράζει αυτήν την εναλλαγή, αυτών των δύο Κοσμικών ενεργειών ανάμεσα στο Φως και στο Σκοτάδι, την Δημιουργικότητα και την Παθητικότητα, τον Ουρανό και την Γη, το Ράγιας και το Τάμας, υποδηλώνοντας βαθύτερα μια Μοναδική Έσχατη πραγματικότητα που στην Κινέζικη Φιλοσοφία ονομάστηκε ΤΑΟ και στην Ερμητική Φιλοσοφία ΠΑΝ.
Η χρησιμότητα αυτής της αρχής είναι αξιοθαύμαστη γιατί κατανοώντας, ότι όπου βρίσκεται ένα πράγμα, βρίσκεται και το αντίθετό του, μπορούμε, αν το αποφασίσουμε να κάνουμε τα δύσκολα - εύκολα, να μετατρέψουμε βαθμιαία το φόβο σε θάρρος, την κακία σε καλοσύνη, την απογοήτευση και την πτώση του Ηθικού σε Θετική και Αισιόδοξη στάση ζωής! Έτσι με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουμε να γινόμαστε Κύριοι των νοητικών καταστάσεων και όχι σκλάβοι!
5. Η Αρχή του Ρυθμού «Όλα κυλούν μέσα και έξω. Κάθε πράγμα έχει τη διάρκεια του. Όλα εξελίσσονται & εκφυλίζονται. Η ταλάντωση του εκκρεμούς εκδηλώνεται σε όλα. Το μέτρο της αιώρησης του προς τα αριστερά είναι το ίδιο με το μέτρο της αιώρησης του προς τα αριστερά. Ο Ρυθμός είναι σταθερός».
Και αυτή η Αρχή εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο. Η προσεκτική παρατήρηση της κίνησης των φαινόμενων, μας δείχνει πάντα μια πρόοδος και μια οπισθοδρόμηση, ένα ανέβασμα και ένα κατέβασμα, την αλληλοδιαδοχή της ζωής και του θανάτου. Ο νόμος των κύκλων εκδηλώνεται σε όλα όσα μας περιβάλλουν. Όλα γέννιουνται, μεγαλώνουν, ωριμάζουν, πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται, σαν να είναι ο Θάνατος μια αναγκαία ανάπαυση για αυτήν την εσωτερική ενέργεια που κάνει ένα δέντρο χωρίς φύλλα να ξανανθίσει την άνοιξη, να δώσει καρπούς από τους οποίους θα παραχθούν ξανά σπόροι, δίνοντας έτσι συνέχεια στη Ζωή, σε μια Ζωή κυκλική που άλλοτε εμφανίζεται με μορφή και άλλοτε κρύβεται με το πέπλο του θανάτου.
Αυτό φυσικά εκδηλώνεται στην Δημιουργία και καταστροφή των Κόσμων, στην ακμή και την πτώση των Πολιτισμών, στην φύση με την αλληλοδιαδοχή των εποχών, στη μέρα και στη νύχτα, στους ανθρώπους και τα συναισθήματα τους, στα φυτά, στα ζώα, στα ορυκτά, στην ενέργεια, στην ύλη, στην ιστορία της ζωής κάθε πράγματος, ακόμη και στο Πνεύμα.
Όλη η Δράση και η κίνηση στο Σύμπαν είναι υποταγμένη στον Ρυθμό.
6. Η Αρχή της Αιτίας και του Αποτελέσματος. «Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμα της. Κάθε αποτέλεσμα έχει την αιτία του. Όλα συμβαίνουν
σύμφωνα με τον Νόμο. Η Τύχη δεν είναι παρά ένα όνομα, που δίνεται στον μη αναγνωρισμένο Νόμο. Υπάρχουν πολλά επίπεδα αιτιότητας, αλλά τίποτε δεν ξεφεύγει από το Νόμο».
Η Αρχή αυτή φανερώνει ότι στην πραγματικότητα το Τυχαίο δεν υφίσταται αλλά υποδηλώνει μια αιτία που υπάρχει και δεν έχουμε αναγνωρίσει και καταλάβει. Ότι ο Νόμος διοικεί όλο το Σύμπαν και ότι δεν υπάρχει τίποτα που να ενεργεί μέσα στο Σύμπαν και να είναι ανεξάρτητο από τους νόμους και την τάξη που το διατηρεί σε ισορροπία.
Κάθε τι που συμβαίνει έχει την Αιτία και το Γιατί του. Κάθε σκέψη και κάθε πράξη που κάνουμε, έχει τα άμεσα και έμμεσα αποτελεσματά της, σύμφωνα με τον Νόμο της Αιτιότητας. Παρατηρούμε ότι οι περισσότερες δράσεις μας αποσκοπούν σε ένα αποτέλεσμα που μας δένει ή μας σκλαβώνει...
Ο άνθρωπος μπορεί από οποιαδήποτε ανάγκη του, να είναι ταυτόχρονα και Ελεύθερος και δεμένος. Οι άνθρωποι σήμερα, κατευθύνονται από τις γνώμες, τις συνήθειες, τις ιδέες του εξωτερικού κόσμου, καθώς επίσης και από τις συγκινήσεις, τα πάθη και τις σκέψεις ή διάφορες καταστάσεις του ίδιου του εαυτού τους. Έτσι συγχέουν την αληθινή Ελευθερία που γεννιέται μέσα από μια αληθινή άσκηση Αυτοκυριαρχίας με την φαινομενική και ψεύτικη ελευθερία που τους ωθεί να κάνουν και να ενεργούν όπως τους αρέσει, χωρίς να αναρωτιούνται από πού ξεπηδάει αυτό που «θέλουν» και αυτό που τους «αρέσει». Από μια ανώτερη Βούληση που ωθεί τον άνθρωπο να γνωρίσει τον εαυτό του, το αληθινό Είναι του και να το Πραγματώσει ; ή μήπως από μια δύναμη που τον ωθεί να καλύπτει μόνο τους φόβους, την ανασφάλεια, την δειλία και τον εγωισμό που προκαλούν τα κατώτερα ένστικτα που κουβαλάμε μέσα μας ; Σήμερα που αξίες όπως ο Ηρωισμός, η Γενναιοφροσύνη, η Τιμιότητα, η Γενναιοδωρία, η Ευγένεια, η Πίστη, η Αξιοπρέπεια και η Ταπεινοφροσύνη έχουν σχεδόν εκλείψει είναι εύλογη η απάντηση.
Η ανθρωπότητα σήμερα στο μεγαλύτερο μέρος της αφήνετε να οδηγηθεί, χωρίς να αντιτάσσει την Ελεύθερη Βούλησή, που ουσιαστικά φανερώνει την δύναμη της απόφασης και της θέλησης να γίνει ο άνθρωπος, Κυρίαρχος της μοίρας και του πεπρωμένου του. Πως μπορεί να το καταφέρει αυτό; Με την συνεχόμενη εξάσκηση σε δράσεις ανιδιοτελείς και ελεύθερες από οποιαδήποτε επιθυμία ανταμοιβής! Αυτή είναι η Ορθή Δράση που μας οδηγεί στην Απελευθέρωση!
7. Η Αρχή του Γένους «Σε όλα τα πράγματα υπάρχει ένα Γένος. Όλα έχουν τις Αρχές του, του Αρσενικού και του
Θηλυκού. Το Γένος εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα».
Σε όλα τα επίπεδα πάλι, σε κάθε πράγμα, η Αρχή του Γένους εκδηλώνεται. Δηλαδή οι Αρχές του Αρσενικού και του θηλυκού είναι παρούσες. Στο φυσικό επίπεδο την διακρίνουμε με τον διαχωρισμό των Φύλων. Στο ενεργειακό επίπεδο, η δράση των θηλυκών ηλεκτρονίων και η ένωση τους με αρσενικά σωματίδια δημιουργεί τα άτομα και από τους συνδυασμούς τους, διάφορες μορφές ενέργειας όπως ο ηλεκτρισμός, ο μαγνητισμός, η θερμότητα, τα διάφορα φαινόμενα του Φωτός. Ακόμη ο Νόμος της Βαρύτητας κατά την οποία όλα τα μόρια των σωμάτων της ύλης στο Σύμπαν τείνουν το ένα προς το άλλο. Η ίδια Αρχή εκφράζεται και στο φαινόμενο του Κεραυνού.
Επομένως λανθασμένα συνδέουμε το αρνητικό με την Θηλυκή Αρχή, διότι από αυτόν εκπορεύονται όλα τα εκδηλωμένα, η γένεση και η παραγωγή νέων μορφών ενέργειας. Δεν υπάρχει τίποτα το αρνητικό.
«Όπως είναι πάνω, είναι και κάτω. Όπως είναι κάτω, είναι και πάνω».(Δεύτερη Αρχή)
«Τίποτε δεν είναι ακίνητο, όλα δονούνται». (Τρίτη Αρχή)
«Όλα είναι δυαδικά, όλα έχουν δύο πόλους. Όλα είναι ένα ζεύγος αντιθέτων, τα άκρα αγγίζονται».(Τέταρτη Αρχή)
«Όλα ρέουν και πάλι ρέουν. Όλα έχουν περιόδους ακμής και παρακμής, ανόδου και καθόδου. Όλα κινούνται σαν εκκρεμές. Το μέτρο της κίνησης προς τα δεξιά είναι όμοιο με αυτό της κίνησης προς τα αριστερά. Ο ρυθμός είναι η εξίσωση τους». (Πέμπτη Αρχή)
«Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμα της. Κάθε αποτέλεσμα έχει μια αιτία, όλα γίνονται σύμφωνα με τον Νόμο».(Έκτη αρχή)
«Η γέννηση υπάρχει παντού. Όλα έχουν μια αρσενική και μια θηλυκή αρχή. Η γέννηση εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο».(Έβδομη Αρχή)
---
1. Η Αρχή της Νοητικότητας «Το Παν είναι Νους. Η ρίζα του σύμπαντος είναι Νοητική»
Ακόμη και η Ύλη, είναι Νοητικής Φύσης. Αν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε την ταχύτητα και το επίπεδο της κίνησης των ηλεκτρονίων γύρω από τον πυρήνα ενός Ατόμου θα βλέπαμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του όγκου του Ατόμου είναι εντελώς κενό. Έτσι όλα όσα βλέπουμε δεν είναι παρά μια πλάνη των αισθήσεων, μια ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο Νους κρύβοντας την αληθινή Ουσία.
Ένας μεγάλος Φυσικός ο Νιλς Μπορς, είπε κάποτε ότι όλη η ύλη του Σύμπαντος, θα μπορούσε να χωρέσει σε ένα κουταλάκι του γλυκού αν σταματούσε αυτή η υπερδραστηριότητα. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι το επίπεδο της Ύλης, είναι μια σχετική πραγματικότητα που δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε όσο ενεργούμε στο επίπεδό του. Είναι μια έκφραση του Πνεύματος του Παντός.
Δεν αρνούμαστε την ύπαρξή του, αλλά αυτό που μας πρέπει είναι να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε και να κυριαρχήσουμε στους Νόμους αυτού του επιπέδου για να υψωθούμε από κατώτερες βαθμίδες σε ανώτερες, καλλιεργώντας βαθμιαία μια ουσιαστική Αυτοκυριαρχία.
2. Η Αρχή της Αντιστοιχίας ή της Αναλογίας «Όπως είναι πάνω έτσι είναι και κάτω & Όπως είναι κάτω έτσι είναι και πάνω»
Αυτή η αρχή επίσης, αντιπροσωπεύει μια μεγάλη αλήθεια. Ότι υπάρχει μια αναλογία, μια αρμονία και μια ακριβής σχέση μεταξύ των διαφόρων επιπέδων της Εκδήλωσης. Δηλαδή μεταξύ των αρχών, των νόμων, των ενεργειών και των φαινόμενων του Φυσικού, Νοητικού και Πνευματικού επιπέδου, που όπως μας διδάσκει ο Εσωτερισμός αναμυγνίονται μεταξύ τους, γεγονός που καθιστά αδύνατον τον διαχωρισμό τους. Έτσι υπάρχει μια αντιστοιχία μεταξύ ενός επιπέδου «ΑΡΧΕΙΝ» και ενός άλλου του «Υπάρχειν», μεταξύ του Μακρόκοσμου (Σύμπαν) και του Μικρόκοσμου (Άνθρωπος), μεταξύ του Ουρανού και της Γης.
Πολύ εύκολα θα μπορούσε κανείς να διαπιστώσει αυτήν την αντιστοιχία, στην δομή και τη λειτουργία ενός ηλιακού συστήματος ενός κυττάρου και ενός ατόμου καταλαβαίνοντας ότι η μόνη διαφορά βρίσκεται στο μέγεθος. Παρόμοιο σκοπό είχε και η Αστρολογία, ως απόκρυφη Επιστήμη μελετώντας τις επιδράσεις των πλανητών και των αστερισμών πάνω στον ψυχισμό και στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, στην Αρχαιότητα.
Με την εφαρμογή αυτής της Αρχής μπορεί ο Άνθρωπος να συλλάβει μια πιο πλήρη και πανοραμική όψη του Όλου, του Παντός, καθώς και των ανώτερων καταστάσεων του Είναι, της Ζωής και του Πνεύματος.
3. Η Αρχή της Δόνησης «Τίποτα δεν ησυχάζει, όλα κινούνται, όλα δονούν».
Αυτή η Αρχή μας φανερώνει ότι όλα, εκδηλωμένα ή μη βρίσκονται σε κίνηση, τίποτα δεν αναπαύεται! Και ότι οι διαφορές στα πράγματα και στα διάφορα επίπεδα που αναφέραμε παραπάνω, δεν είναι παρά διαφορές Δονήσεων! Είχε ανακαλυφθεί από μερικούς από τους πρώτους Έλληνες Φιλοσόφους, στη συνέχεια χάθηκε ως γνώση, εκτός των Ερμητιστών μέχρι που σήμερα η Φυσική Επιστήμη ανακαλύπτει εκ νέου αυτήν την πανάρχαια διδασκαλία.
Ακόμη και το Παν εκδηλώνει μια δόνηση τέτοιου μεγέθους και μια κίνηση τόσο γρήγορη που πρακτικά μπορεί να θεωρηθεί ότι αναπαύεται. Όπως ο έλικας ενός αεροπλάνου ή μια ρόδα που κινείται με μεγάλη ταχύτητα, φαίνεται στάσιμη!
Η σύγχρονη επιστήμη αποδυκνίει ολοένα και πιο καθαρά ότι οι διαφορές ανάμεσα σε αυτό που λέμε, ύλη και ενέργεια, Πνεύμα και Ύλη δεν είναι παρά διαφορές στη συχνότητα την οποία δονούν. Έτσι καταλαβαίνουμε καλύτερα τα διάφορα επίπεδα της ύλης και σχήματα ενέργειας (Θερμότητα, Μαγνητισμός, Ηλεκτρισμός, Φως, Ακτίνες Χ) που είναι τοποθετημένα πιο ψηλά στην Κλίμακα της Δόνησης, εκφράζοντας ένα ανώτερο επίπεδο εκδήλωσης της Ζωής, αλλά παραμένουν φυλακισμένα από την επιρροή των μορίων των ατόμων, μέχρι να «υποστούν» μια υψηλότερη δόνηση για να μπορέσουν να απελευθερωθούν στους διάφορους βαθμούς εκδήλωσης, στα διάφορα νοητικά στάδια και να ακολουθήσουν τον δρόμο της επιστροφής προς το Πνεύμα, προς το Παν. Κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα έχει την αντίστοιχη συχνότητα δόνησης.
Όλα απορρέουν από το Πνεύμα και όλα καλούνται με βάση ενός σχεδίου εξέλιξης να επιστρέψουν σε αυτό! Αυτή η Πνευματική Δημιουργική Δύναμη βρίσκεται πάντα εγκλωβισμένη σ' αυτό που δημιούργησε. «Αν είναι αλήθεια ότι Όλα είναι μέσα στο Παν, είναι επίσης αλήθεια ότι το Παν είναι μέσα σ' Όλα»!
4. Η Αρχή της Πολικότητας « Όλα είναι διπλά, κάθε πράγμα έχει δυο πόλους, όλα έχουν δυο άκρες. Όμοιο και ανόμοιο έχουν την ίδια σημασία. Οι αντίθετοι πόλοι έχουν την ίδια φύση, αλλά διαφορετικούς βαθμούς. Τα άκρα αγγίζονται. Όλες οι αλήθειες δεν είναι παρά μισές αλήθειες. Όλα τα παράδοξα μπορούν να συμφιλιωθούν».
Αυτή η Αρχή μπορεί να εξηγήσει πολλά παράδοξα, που μας παρουσιάζονται συνήθως ως αντίθετα, ενώ στην ουσία δεν είναι παρά δυο όψεις του ίδιου πράγματος, δυο άκρα ή δυο πόλοι του ίδιου αντικειμένου, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται διαφορετικοί βαθμοί δόνησης.
Για παράδειγμα δεν υπάρχει το απόλυτο ζεστό ή κρύο. Και τα δύο, δεν είναι παρά οι δύο πόλοι αυτού που ονομάζουμε θερμότητα και τα ενδιάμεσα επίπεδα δεν είναι παρά βαθμοί δόνησης. Όπως δεν υπάρχει το απόλυτο καλό και κακό. Γιατί αν υποθέταμε ότι υπάρχει το απόλυτο καλό, τότε το κακό δεν θα υπήρχε... Η Ζωή και ο Θάνατος δεν είναι παρά όψεις της μιας Ζωής.
Το Σύμβολο που εκφράζει πολύ καθαρά αυτήν την αρχαία διδασκαλία είναι το Γιν - Γιάνγκ που εκφράζει αυτήν την εναλλαγή, αυτών των δύο Κοσμικών ενεργειών ανάμεσα στο Φως και στο Σκοτάδι, την Δημιουργικότητα και την Παθητικότητα, τον Ουρανό και την Γη, το Ράγιας και το Τάμας, υποδηλώνοντας βαθύτερα μια Μοναδική Έσχατη πραγματικότητα που στην Κινέζικη Φιλοσοφία ονομάστηκε ΤΑΟ και στην Ερμητική Φιλοσοφία ΠΑΝ.
Η χρησιμότητα αυτής της αρχής είναι αξιοθαύμαστη γιατί κατανοώντας, ότι όπου βρίσκεται ένα πράγμα, βρίσκεται και το αντίθετό του, μπορούμε, αν το αποφασίσουμε να κάνουμε τα δύσκολα - εύκολα, να μετατρέψουμε βαθμιαία το φόβο σε θάρρος, την κακία σε καλοσύνη, την απογοήτευση και την πτώση του Ηθικού σε Θετική και Αισιόδοξη στάση ζωής! Έτσι με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουμε να γινόμαστε Κύριοι των νοητικών καταστάσεων και όχι σκλάβοι!
5. Η Αρχή του Ρυθμού «Όλα κυλούν μέσα και έξω. Κάθε πράγμα έχει τη διάρκεια του. Όλα εξελίσσονται & εκφυλίζονται. Η ταλάντωση του εκκρεμούς εκδηλώνεται σε όλα. Το μέτρο της αιώρησης του προς τα αριστερά είναι το ίδιο με το μέτρο της αιώρησης του προς τα αριστερά. Ο Ρυθμός είναι σταθερός».
Και αυτή η Αρχή εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο. Η προσεκτική παρατήρηση της κίνησης των φαινόμενων, μας δείχνει πάντα μια πρόοδος και μια οπισθοδρόμηση, ένα ανέβασμα και ένα κατέβασμα, την αλληλοδιαδοχή της ζωής και του θανάτου. Ο νόμος των κύκλων εκδηλώνεται σε όλα όσα μας περιβάλλουν. Όλα γέννιουνται, μεγαλώνουν, ωριμάζουν, πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται, σαν να είναι ο Θάνατος μια αναγκαία ανάπαυση για αυτήν την εσωτερική ενέργεια που κάνει ένα δέντρο χωρίς φύλλα να ξανανθίσει την άνοιξη, να δώσει καρπούς από τους οποίους θα παραχθούν ξανά σπόροι, δίνοντας έτσι συνέχεια στη Ζωή, σε μια Ζωή κυκλική που άλλοτε εμφανίζεται με μορφή και άλλοτε κρύβεται με το πέπλο του θανάτου.
Αυτό φυσικά εκδηλώνεται στην Δημιουργία και καταστροφή των Κόσμων, στην ακμή και την πτώση των Πολιτισμών, στην φύση με την αλληλοδιαδοχή των εποχών, στη μέρα και στη νύχτα, στους ανθρώπους και τα συναισθήματα τους, στα φυτά, στα ζώα, στα ορυκτά, στην ενέργεια, στην ύλη, στην ιστορία της ζωής κάθε πράγματος, ακόμη και στο Πνεύμα.
Όλη η Δράση και η κίνηση στο Σύμπαν είναι υποταγμένη στον Ρυθμό.
6. Η Αρχή της Αιτίας και του Αποτελέσματος. «Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμα της. Κάθε αποτέλεσμα έχει την αιτία του. Όλα συμβαίνουν
σύμφωνα με τον Νόμο. Η Τύχη δεν είναι παρά ένα όνομα, που δίνεται στον μη αναγνωρισμένο Νόμο. Υπάρχουν πολλά επίπεδα αιτιότητας, αλλά τίποτε δεν ξεφεύγει από το Νόμο».
Η Αρχή αυτή φανερώνει ότι στην πραγματικότητα το Τυχαίο δεν υφίσταται αλλά υποδηλώνει μια αιτία που υπάρχει και δεν έχουμε αναγνωρίσει και καταλάβει. Ότι ο Νόμος διοικεί όλο το Σύμπαν και ότι δεν υπάρχει τίποτα που να ενεργεί μέσα στο Σύμπαν και να είναι ανεξάρτητο από τους νόμους και την τάξη που το διατηρεί σε ισορροπία.
Κάθε τι που συμβαίνει έχει την Αιτία και το Γιατί του. Κάθε σκέψη και κάθε πράξη που κάνουμε, έχει τα άμεσα και έμμεσα αποτελεσματά της, σύμφωνα με τον Νόμο της Αιτιότητας. Παρατηρούμε ότι οι περισσότερες δράσεις μας αποσκοπούν σε ένα αποτέλεσμα που μας δένει ή μας σκλαβώνει...
Ο άνθρωπος μπορεί από οποιαδήποτε ανάγκη του, να είναι ταυτόχρονα και Ελεύθερος και δεμένος. Οι άνθρωποι σήμερα, κατευθύνονται από τις γνώμες, τις συνήθειες, τις ιδέες του εξωτερικού κόσμου, καθώς επίσης και από τις συγκινήσεις, τα πάθη και τις σκέψεις ή διάφορες καταστάσεις του ίδιου του εαυτού τους. Έτσι συγχέουν την αληθινή Ελευθερία που γεννιέται μέσα από μια αληθινή άσκηση Αυτοκυριαρχίας με την φαινομενική και ψεύτικη ελευθερία που τους ωθεί να κάνουν και να ενεργούν όπως τους αρέσει, χωρίς να αναρωτιούνται από πού ξεπηδάει αυτό που «θέλουν» και αυτό που τους «αρέσει». Από μια ανώτερη Βούληση που ωθεί τον άνθρωπο να γνωρίσει τον εαυτό του, το αληθινό Είναι του και να το Πραγματώσει ; ή μήπως από μια δύναμη που τον ωθεί να καλύπτει μόνο τους φόβους, την ανασφάλεια, την δειλία και τον εγωισμό που προκαλούν τα κατώτερα ένστικτα που κουβαλάμε μέσα μας ; Σήμερα που αξίες όπως ο Ηρωισμός, η Γενναιοφροσύνη, η Τιμιότητα, η Γενναιοδωρία, η Ευγένεια, η Πίστη, η Αξιοπρέπεια και η Ταπεινοφροσύνη έχουν σχεδόν εκλείψει είναι εύλογη η απάντηση.
Η ανθρωπότητα σήμερα στο μεγαλύτερο μέρος της αφήνετε να οδηγηθεί, χωρίς να αντιτάσσει την Ελεύθερη Βούλησή, που ουσιαστικά φανερώνει την δύναμη της απόφασης και της θέλησης να γίνει ο άνθρωπος, Κυρίαρχος της μοίρας και του πεπρωμένου του. Πως μπορεί να το καταφέρει αυτό; Με την συνεχόμενη εξάσκηση σε δράσεις ανιδιοτελείς και ελεύθερες από οποιαδήποτε επιθυμία ανταμοιβής! Αυτή είναι η Ορθή Δράση που μας οδηγεί στην Απελευθέρωση!
7. Η Αρχή του Γένους «Σε όλα τα πράγματα υπάρχει ένα Γένος. Όλα έχουν τις Αρχές του, του Αρσενικού και του
Θηλυκού. Το Γένος εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα».
Σε όλα τα επίπεδα πάλι, σε κάθε πράγμα, η Αρχή του Γένους εκδηλώνεται. Δηλαδή οι Αρχές του Αρσενικού και του θηλυκού είναι παρούσες. Στο φυσικό επίπεδο την διακρίνουμε με τον διαχωρισμό των Φύλων. Στο ενεργειακό επίπεδο, η δράση των θηλυκών ηλεκτρονίων και η ένωση τους με αρσενικά σωματίδια δημιουργεί τα άτομα και από τους συνδυασμούς τους, διάφορες μορφές ενέργειας όπως ο ηλεκτρισμός, ο μαγνητισμός, η θερμότητα, τα διάφορα φαινόμενα του Φωτός. Ακόμη ο Νόμος της Βαρύτητας κατά την οποία όλα τα μόρια των σωμάτων της ύλης στο Σύμπαν τείνουν το ένα προς το άλλο. Η ίδια Αρχή εκφράζεται και στο φαινόμενο του Κεραυνού.
Επομένως λανθασμένα συνδέουμε το αρνητικό με την Θηλυκή Αρχή, διότι από αυτόν εκπορεύονται όλα τα εκδηλωμένα, η γένεση και η παραγωγή νέων μορφών ενέργειας. Δεν υπάρχει τίποτα το αρνητικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου