45. Ταξιδεύοντας

Προβολές

Σε μια αίθουσα κινηματογράφου, κοιτάζεις την οθόνη, ποτέ δεν κοιτάζεις πίσω. Η μηχανή προβολής είναι πίσω. Η ταινία δεν βρίσκεται πραγματικά πάνω στην οθόνη. Δεν είναι παρά μια προβολή σκιάς και φωτός. Η ταινία υπάρχει ακριβώς από πίσω, ποτέ όμως δεν κοιτάζεις εκεί. Και η μηχανή προβολής βρίσκεται εκεί. Ο νους σου είναι στο πίσω μέρος τής όλης ιστορίας και ο νους είναι η μηχανή προβολής. Πάντοτε όμως κοιτάζεις τον άλλο, γιατί ο άλλος είναι η οθόνη. Όταν είσαι ερωτευμένος, ο άλλος μοιάζει όμορφος, ασύγκριτος. Όταν μισείς, το ίδιο πρόσωπο δείχνει σαν το ασχημότερο, και ποτέ δεν έχεις επίγνωση πώς γίνεται το ίδιο πρόσωπο να είναι το ασχημότερο και το ίδιο πρόσωπο να είναι το ομορφότερο... Ο μόνος τρόπος λοιπόν για να φτάσεις στην αλήθεια, είναι να μάθεις πώς να είσαι άμεσος στην όρασή σου, πώς να αφήσεις τη βοήθεια του νου. Αυτός ο παράγοντας του νου είναι το πρόβλημα, γιατί ο νους μπορεί να δημιουργεί μονάχα όνειρα... Μέσα στον ενθουσιασμό σου, το όνειρο αρχίζει να μοιάζει με πραγματικότητα. Αν είσαι υπερβολικά ενθουσιασμένος, τότε είσαι μεθυσμένος, τότε δεν έχεις τα λογικά σου. Τότε ό,τι βλέπεις δεν είναι παρά μια δική σου προβολή. Και υπάρχει ένας κόσμος για κάθε νου, επειδή κάθε νους ζει στον δικό του κόσμο.

Osho Hsin Hsin Ming: The Book of Nothing Κεφάλαιο 7

Σχόλιο:

Ο άντρας και η γυναίκα σ' αυτό το χαρτί είναι στραμμένοι ο ένας προς τον άλλο, μα δεν μπορούν να δουν ο ένας τον άλλον καθαρά. Καθένας προβάλλει μια εικόνα που έχει κατασκευάσει μέσα στο μυαλό του, καλύπτοντας το πραγματικό πρόσωπο τού ανθρώπου τον οποίο κοιτάζει. Όλοι μας μπορούμε να παγιδευτούμε προβάλλοντας ταινίες δικής μας κατασκευής πάνω στις καταστάσεις και τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν. Συμβαίνει όταν δεν έχουμε πλήρη επίγνωση των προσδοκιών μας, των επιθυμιών και της κριτικής μας, αντί να πάρουμε την ευθύνη γι' αυτά και να τα δεχτούμε ως δικά μας, προσπαθούμε να τα αποδώσουμε στους άλλους. Μια προβολή μπορεί να είναι διαβολική ή θεϊκή, ενοχλητική ή καθησυχαστική, αλλά δεν παύει να είναι προβολή, ένα σύννεφο που μας εμποδίζει να δούμε την πραγματικότητα όπως είναι. Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγεις είναι να αναγνωρίσεις το παιχνίδι. Όταν διαπιστώσεις ότι γεννιέται μέσα σου κριτική για κάποιον άλλο, γύρνα την αντίστροφα. Μήπως αυτό που βλέπεις στους άλλους ανήκει πραγματικά σε σένα; Είναι καθαρή η όρασή σου ή θολωμένη από αυτό που θέλεις να δεις;